Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu makalenin amacı, NATO-AB işbirliği ve Türkiye'nin Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası'na katılımı ile ilgili açmazı değerlendirmektir. Makalenin ileri sürdüğü argüman, bu açmazını derinleştiren iki önemli faktör olduğudur. Bunlardan ilki NATO bünyesindeki Avrupacı ayrışmadır. İkinci faktör ise, AB'nin Türkiye'nin adaylık süreci çerçevesinde geliştirmiş olduğu asimetrik tutumu NATOAB işbirliği konularında da sergilemeye çalışmasıdır. Makalenin vardığı sonuç; NATO-AB-Türkiye üçgeninde yaşanan açmazın bir an önce çözülmesi gerektiği, ancak, yaşanan sorunların çözümü için sadece Türkiye'yi adres göstermenin doğru olmadığıdır.
The aim of this article is to evaluate the stalemate in NATO-EU cooperation and in the involvement of Turkey in the Common Security and Defence Policy. Its major argument is that there are two factors that deepen this stalemate. The first one is the Europeanist decoupling in NATO. The second one is that the Union tries to pursue the asymmetrical relationship that it has with Turkey within the framework of the country's EU candidacy in the realm of NATO-EU relations. The article concludes that this stalemate should be resolved as soon as possible, nevertheless, it would not be reasonable to point to Turkey, only, for finding a solution to the problem.