çevre rejimleri ve türkiye’de sivil toplum örgütlerinin rolü: akdeniz’de sürdürülebilirlik

Küreselleşen sivil toplum içinde çevre örgütlerinin rolleri artmış ve kapsamı genişlemiştir. Küresel bir ortak alan oluşturan çevre sorunları ve bu sorunları çözme çabalarının bir tezahürü çevre rejimleridir. Çevre rejimleri ilgili en tartışmalı konulardan biri çevre rejimlerinin etkinliğidir. Bu makalede, çevre rejimlerinin etkinliğinde sivil toplum aktörlerinin oynadığı rol, Akdeniz Eylem Planı'nın Türkiye'deki uygulamaları örneği üzerinden incelenmektedir. STK'ların çevre koruma kapasiteleri çevre rejimlerinin etkinliğiyle yakından ilişkilidir. Rejimin etkin olarak uygulanabilmesi için sivil toplum aktörlerinin devletlere ulusal düzeyde etki etmesi çok önemlidir ancak rejimin kurumsal yapısının da sivil toplum katkısına açık olması aynı derecede gereklidir. Sonuç olarak, Akdeniz Eylem Planı'nın uygulanmasındaki eksiklikler, STK'ların rejime sınırlı katılımıyla ilişkilidir. Öte yandan, STK'ların uygulama süreçlerine etki edebilmeleri, devletler ve uluslar arası örgütler ile ilişkilerinin niteliğiyle yakından ilgilidir.

Küresel Sivil Toplum ,

Çevre Rejimi ,

Akdeniz Eylem Planı ,

Türkiye ,

Çevre STK’ları ,

Environmental civil society is situated within a globalizing civil society. In fact, environmental issues have always been global, crossing borders and making cooperation among various actors indispensable in efforts of environmental protection and conservation. Environmental regimes are manifestations of such efforts and one of the most controversial questions surrounding environmental regimes is the question of effectiveness. After considering the expanding roles environmental organizations play in global civil society, the article delves into the question of effectiveness of environmental regimes, particularly in the case of the Mediterranean Action Plan (MAP) and the Barcelona Convention. More specifically, the role environmental organizations play in the implementation of the MAP in the context of Turkey is analyzed. It is concluded that the ineffectiveness of the MAP is related to the limited impact environmental NGOs have and that the capacity of environmental organizations to be effective actors in environmental regimes depends on the nature of their relations with other actors such as states and international and supranational organizations.

Global Civil Society, ,

Environmental Regime, ,

Mediterranean Action Plan, ,

Turkey, ,

Environmental Organizations ,