Siyasal iktidarın weberyan meşruiyet kaynakları açısından bir adalet ve kalkınma partisi analizi

Yazarlar :

Doç. Dr. Nafiz TOK , Arş. Gör. Vedat KOÇAL ,

Yazar kurumları :

Niğde Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Siyaset ve Sosyal Bilimler ABD¹, Dicle Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Siyaset ve Sosyal Bilimler ABD²

Görüntülenme :

858

DOI :

Özet Türkçe :

Adalet ve Kalkınma Partisi’nin yaklaşık on yıllık iktidarı döneminde Türkiye’de her alanda çok önemli değişim ve dönüşümler yaşanmıştır. AK Parti’nin bu kadar uzun süre tek başına iktidarda kalabilmesi ve devlet merkezli statükocu bürokratik siyaseti toplum merkezli yeni bir siyasete dönüştürecek adımları atabilmesi, geniş halk kitlelerinin desteğini almasını sağlayan güçlü bir meşruiyet ağının varlığı ile açıklanabilir. Bu çalışma son on yıla damgasını vuran AK Parti iktidarının meşruiyet kaynaklarının Weberyan bir analizini yapıyor. Siyasal iktidarın meşruiyet kaynaklarını geleneksel, karizmatik ve yasal- bürokratik olmak üzere üçe ayıran Max Weber’in bu sınıflandırması açısından bakıldığında; AK Parti, iktidarının geleneksel meşruiyetini örgütsel kökeninden getirdiği siyasal İslâm geleneğinin küreselleşme sürecinin gereksinimlerine uygun biçimde yeni sağ çizgisinde modernize edilmiş bir uzantısı olarak muhafazakâr ideolojik kimliğine dayandırmaktadır. Recep Tayyip Erdoğan’ın liderlik, etkileyicilik ve örgütleyicilik özelliklerinin toplum tarafından algılanış ve onaylanış biçimi AK Parti iktidarının karizmatik meşruiyet kaynağını oluşturmaktadır. Seçmen kitlesini oluşturan toplumsal tabakaların siyasal davranışı olarak kendisine yönelen hukuksal demokratik destek ise AK Parti iktidarının yasal meşruiyetini oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bu üç tür Weberyan meşruiyet kaynağının AK Parti iktidarında bir araya geldiğini ve birbirini besleyen bir toplu siyasal otorite ve meşruiyet alanı yarattığını göstermektir.

Anahtar kelimeler :

AK Parti ,

Max Weber ,

Otorite ,

Meşruiyet ,

Yeni Sağ ,

Özet İngilizce :

Turkey has undergone important changes and transformations under the leadership of the Justice and Development Party (JDP) Government. The long-lasting one party government of JDP and its ability to be able to take steps for transforming the state-centred bureucratic politics to a society-centred one could be explained by the existence of a strong web of legitimacy which enables JDP to enjoy the support of large segments of population. This study makes a Weberian analysis of the JDP Government’s sources of political legitimacy. If we look at the JDP Government’s sources of political legitimacy from the perspective of Max Weber who classifies the sources of political legitimacy within three categories as traditional, charismatic and legal-bureaucratic ones, we could observe that JDP grounds the traditional sources of its political legitimacy on its conservative ideological identity as a derivation of the political islamic tradition (which is originated from its institutional roots and), which has been modernised in new right line according to the requirements of globalisation process. The ways in which Recep Tayyip Erdoğan’s leadership, influentiality and organiser characteristics are perceived and approved by the society, constitue the charismatic sources of the JDP Government’s political legitimacy. The legal democratic support, which the JDP Government enjoys as the expression of political behaviour of the segments of Turkish society that constitute the electorate, forms the legal sources of its political legitimacy. This study aims to show that these three Weberian sources of political legitimacy have come together under the JDP Government, and have created a joint political authority and legitimacy domain by mutually sustaining each other.

Anahtar kelimeler :