Makale özeti ve diğer detaylar.
Yaygın algıya göre, Türkiye halkı giderek dindarlaşıyor. Fakat, toplumun şikayet ettiği ahlaksızlıklar azalmıyor. Oysa, dindarlaşma toplumdaki bu ahlaki sorunları azaltması gerekiyordu. Bu bağlamda, Türkiye toplumundaki ahlaki gelişim dindarlık artışını takip etmiyor. Makalenin problematiği budur. Bize göre, ahlaki düzeyi belirlemede “bireysel dindarlaşma” belirleyici (dominant) etken iken, “halk dindarlığı” tamamlayıcı etkendir. Türkiye özelinde, gözlemin yapıldığı zaman diliminde, halk dindarlığını belirlemede dominant etken dinden daha çok kentlileşmedir. Sonuçta, Türkiye’de artan bireysel dindarlık değil, halk dindarlığıdır.
According to common perception, the people of Turkey religionized going. However, immorality of society does not decrease complaints. Whereas, the increase in religiosity immoral due to shrink. In this context, Turkey's society of moral development does not follow the increase in religiosity (religiosity, which does not goparallel with the increase). This is problematic article. In our view, in determining the level of moral "individual pietyincreased" determinant factor, while the "popularpiety" complementary factors. Turkey in particular, the timeperiod of observation the dominant factor in determiningpeople's devout religion more urbanized. After all, Turkey does not increase individual religiosity, public religiosity is increasing.