Makale özeti ve diğer detaylar.
İşletmenin borçlandığı tutarlarla ilgili olarak katlandığı ve varlıkların maliyetine eklenmiş bulunan faiz, kredi komisyonları, kur farkları ve benzeri giderler borçlanma maliyeti (finansman gideri) olarak tanımlanır. Anlaşılabilir, tutarlı, tarafsız ve karşılaştırılabilir nitelikteki finansal tabloların sunulması, bu raporları kullanan kişi ve kurumların ekonomik karar almalarında önemli rol oynamaktadır. Yüksek kaliteli karşılaştırılabilir finansal bilginin ve uluslararası alanda yeknesak uygulamaların sağlanması amacıyla, Uluslararası Muhasebe Standartları Kurulu(IASB) tarafından Uluslararası Finansal Raporlama Standartları (UFRS) yayımlanmaktadır. Bu bağlamda; IASB tarafından yayınlanan standartlardan biri de Mart 2007’de gözden geçirilen UMS 23 Borçlanma Maliyetleri’dir. Bu çalışmanın amacı; borçlanma maliyetlerinin muhasebeleştirilmesine ilişkin esasları açıklamak ve borçlanma maliyetleri konusunu muhasebe standartları ve Vergi Usul Kanununa(VUK) uygun olarak tartışmaktır.
Borrowing costs (financing expenses) are defined as interest that entities incur in connection with the borrowing of funds and form part of the cost of the assets such as interest expense, credit commissions, exchange differences and similar expenses. Presentation of understandable, consistent, neutral and comparable financial statements plays a very important role in economic decisions of persons and constituents who use these statements. In order to provide highly qualified financial information and unanimous application in the international context, International Financial Reporting Standards are issued by International Accounting Standards Board (IASB). In this regard, one of the standards that IASB published is IAS 23 Borrowing Costs which was revised in March 2007. The aim of this study is to explain fundamental principles of accounting for borrowing costs and discuss the issue of borrowing costs in accordance with the accounting standards and Tax Procedure Law (TPL).