Dergi hakkında bilgi.
1. Selçuk İletişim, tüm iletişim bilimleri ile ilgili inceleme, düşünce, uygulamaya dayalı araştırma vb. nitelikli yazıların yer aldığı akademik Hakemli bir dergidir. Dergiye gönderilen makaleler, en az iki hakemin olumlu raporuyla yayınlanır.
2. Selçuk İletişim, Temmuz ve Ocak aylarında olmak üzere yılda iki kez yayınlanır.
3. Yazılar, bir yayın organında yayımlanmamış veya halen yayın aşamasında bulunmamış, özgün ürünler olmalıdır. Bu kurala; yazının kongre, sempozyum veya bir toplantıda bildiri şeklinde sunulmuş olması engel değildir.
4. Yazılar, A4 boyutundaki kağıdın sadece bir yüzüne, 12 punto harf karakteriyle ve Times New Roman fontuyla word belgesi olarak yazılmalıdır.
5. Yazılar, birisi orijinal, ikisi de kopya olmak üzere 3 nüsha sunulmalıdır. Çalışmalar, disket veya CD�e kaydedilmiş olmalı ve yazılı nüshalarla birlikte editörün adresine gönderilmelidir.
6. Yazarların unvanı ve görev yeri dipnotta gösterilmelidir.
7. Yazılar, özetler dahil en az 3500, en çok 10.000 sözcük olmalıdır.
8. Yazılarda fotoğraf ve grafiklere yer verilmemeli, bulguların değerlendirilmesinde word tabloları kullanılmalıdır.
9. Yayınlanmasına karar verilen yazıların, yazar ve yazarlarına iki adet dergi gönderilir.
10. Dergiye gönderilen yazılar, yayınlansın veya yayınlanmasın geri gönderilmez.
11. Belirtilen ilkeler dahilinde yazıların sorumluluğu (yayında ilklik, kaynak doğruluğu, ileri sürülen görüşler vb.) yazarına aittir.
12. Yayınlanan makalelerin her türlü telif hakkı, Selçuk İletişim Dergisine aittir.
13. Yazılarda 200 kelimeyi geçmeyen Türkçe ve İngilizce özet bulunmalı, özetin altında anahtar sözcükler (key words) yer almalıdır.
14. Çalışmanın şu sırayı takip etmesi uygundur: Başlık, Özet, Anahtar Sözcükler, Yabancı Dildeki Başlık, Abstract, Key Words, Giriş, Ana Metin, Sonuç ve Kaynaklar.
1. Kaynaklar, ana metin içerisinde yazar soyadları, tarih ve sayfa numaraları yazılarak verilmelidir: (Fiske 1996: 45) veya (Özerkan ve İnceoğlu 1997: 63) gibi.
2. Yazarlar ikiden fazlaysa, ilk yazarın soyadından sonra ve ark ibaresi kullanılmalıdır: (Campbell ve ark. 1960: 28) gibi.
3. Gönderme yapılan kaynaklar birden fazlaysa, virgülle ayrılmalıdır: (Fiske 1996: 72, Bostancı 1995: 121, Bon 1979: 3) gibi.
4. Kaynakçada sadece ana metinde gönderme yapılan kaynaklara yer verilmeli ve yazar soyadına göre alfabetik bir sıra izlemelidir.
5. Bir yazarın birden çok çalışması kaynakçada yer alacaksa yayın tarihine göre eskiden yeniye doğru bir sıralama yapılmalıdır. Aynı yılda yapılan çalışmalar için a, b,c... ibareleri kullanılmalı ve bunlar metin içinde yapılan göndermelerde de aynı olmalıdır.
6. Kaynakçada eserleri belirtme şekli aşağıdaki gibi olmalıdır.
Bostancı M N (1995) Toplum Kültür ve Siyaset, Vadi Yayını, Ankara.
Fiske J (1996) İletişim Çalışmalarına Giriş, Süleyman İrvan (çev), Ark Yayını, Ankara.
Burgoon M and Bettinghaus E P (1980) Persuasive Message Strategies, M E Roloff and G R Miller (eds), Persuasion: New Directions in Theory and Research, Sage Publications, California, pp 141-169.
Aykaç B (1990) Propaganda ve Halkla İlişkiler, Kooperatifçilik Derg, 90, 27-50.
Kalender A (1998) Seçmen Tercihini Etkileyen Propaganda ve İletişim Faktörleri: Türk Seçmen Davranışı üzerine Bir Araştırma (Konya Örneği), Doktora Tezi, GÜ Sos. Bil. Enst., Ankara.
Tuncel H (1997) Küresel Şirketler, Yerel Medyalar, 5. Uluslar arası Sosyal Bilimler Kong, 12-14 Kasım 1997, Ankara.