Mülkiyet haklarının anayasal korunması: amerika ve avrupa

İki yıl önce 2004-2005 sonlarında Amerikan Yüksek mahkemesi Kelov City of New London, Connecticut davasında mülkiyet hakkıyla ilgili bir karar verdi ki son yıllarda Amerikan kamuoyunun hafızasında böyle bir karar bulunmamaktadır. Mahkeme, Suzette Kelo ve komşularının mütevazı evlerinin mülkiyetlerinin şehir yönetimi tarafından alınarak özel sektör müteahhitlerine modern evler ve ticaret merkezleri inşa etmelerine izin veren, böylece şehrin imkânlarını geliştirecek ve vergi tabanını artıracak bir planı onayladı. Amerikalılar aniden küçük evlerin ve işyerlerinin güvende olmadıklarını fark ettiler. Zira şehir yönetimi tazminat karşılığı bile olsa, bir fayda ihdas ederek (kamu menfaati) birine ait mülkiyeti alarak başka birine verebileceklerine kamu görevlileri düşünebilirler. Cato Enstitüsü ve Adalet Enstitüsü'ndeki arkadaşlar konuyu Yüksek Mahkemeye kadar takip etmişler, müteakip yıllarda toplumda bir çığlık yükselmiştir. Daha sonra eyaletlerde mülkiyet hakkının korunmasına yönelik çeşitli önlemler alınmaya başlanmıştır. 40 tan fazla eyalette daha iyi korumaya yönelik tedbirler alınmıştır. Bunlardan bazıları yol alma aşamasında, bazıları da ezici çoğunlukla kabul edilmiştir. Hükümet gücünün bu alandaki tecrübesini yapan yük-sek mahkeme kararının sonuçları problemin tam kalbine etki etmemiştir. Sorunu ortaya koyabilmek için Avrupa'dan farklı olan Amerikan anaya-sal sisteminde sorunun yerini tayin etmek oldukça önemlidir. Sorunun arka planında ahlaki ve hukuksal ilkeler yer almaktadır.

,

Mülkiyet Hakları ,

Amerika ,

Avrupa ,