2013/
2012/ Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu makale, Türk yargılama hukukunda delillerin ibrazı hakkındadır. Özel hukuktan kaynaklanan uyuşmazlıklar hakkında uygulama alanı bulan medeni yargıda, uyuşmazlıklarını mahkeme önüne getiren tarafların iddia ve savunmalarının dayanağı olan vakıaları ve onlarını delillerini hazırlama ve bil-dirme yükümlülükleri bulunmaktadır. Medeni yargılama hukukunda kural olarak delillerin ikamesi davanın der-destliğinden sonra meydana gelmektedir. Delil ikamesi, dava açan tarafın, mah-kemeden lehine bir karar alabilmek için, bir vakıanın ispatına ihtiyaç duyulma-sından sonra ibraz edilecektir. Bu bağlamda delil ikamesi, mahkemenin somut olay hakkında karar verebilmesi için, önemli olan ve ispata ihtiyaç duyulan va-kıalar hakkında yerine getirilecektir. Türk hukukunda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'ndan farklı olarak, delillerin ibrazı ile ilgili yeni yasal düzenlemeler yapılmıştır. Makale bu yeni düzenlemeleri, karşılaştır-malı olarak incelemektedir.
This article is about presentation of evidence in Turkish Civil Procedure Law. The application field of Civil Procedure law is disputes arising from civil law. Parties, who take a case to court, are also responsible for arrangement (preparation) and submission (presentation) evidence of the cicumstances of facts founded on their claim and arguements. The evidences are being submitted after commencement of proceedings as a general rule. The claimant submits the evidences to get judgement for itself after a fact needed to be justified. In this context evidences of facts in issue are being submitted to the court to recover a judgement on the present case. There are new legal arrangements regarding presentation (production) of evidence in numbered 6100 Turkish Code of Civil Procedure differently than numbered 1086 Turkish Code of Civil Procedure. This article studies and researches these new legal arrangements relatively.
Sayı 101