Beşeri sermayenin iktisadi önemi ve türkiye’nin beşeri sermaye potansiyeli

Bir ülkenin en önemli serveti nitelikli insan gücüdür. Nitelikli bir nüfus, ülke kaynaklarının en verimli şekilde kullanılmasında ve iktisadi gelişmenin sağlanmasında belirleyici bir faktördür. Aynı zamanda nüfusun genç ve dinamik olması da birçok açıdan avantajlar sağlamakta, beşeri sermaye yatırımlarıın etkinliğini artırmaktadır. Bu yüzden, nüfusun niteliğini artırmaya yönelik olarak uygulanacak eğitim ve sağlık politikalarıın seçiminde, ülkenin beşeri sermaye düzeyinin ve potansiyelinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
Bu çalışma, Türkiye’nin beşeri sermaye düzeyini ve potansiyelini analiz etmektedir. ilk bölümde beşeri sermayenin iktisadi önemi ele alınmakta, ikinci bölümde ise beşeri sermaye formu olarak Türkiye’deki eğitim - sağlık düzeyleri ve potansiyeli analiz edilmektedir. Son bölümde ise Türkiye’nin Beşeri Kalkınma indeksi’ndeki trendi incelenmektedir.
Bu çalışmanın en önemli katkısı; Türkiye’nin beşeri sermaye potansiyelinin iller, cinsiyet, yaş ve gelişmişlik seviyesine göre karşılaştırmalı olarak analiz edilip, beşeri sermaye düzeyinin artırılması amacıyla uygulanacak politikaların öncelikleri konusunda öneriler sunmasıdır.

Beşeri Sermaye ,

Eğitim ,

Beşeri Kalkınma Indeksi ,

Türkiye ,

Human Capital ,

Skilled workforce of a country is perhaps its most important asset. A skillful population is a determining factor in efficient use of the country’s resources as well as in its economic development. Moreover, having a young and dynamic population means more advantages in a number of respects, particularly in terms of increasing the effectiveness of human capital investments. Therefore, in selection of education and health policies being implemented to increase the quality of population, both the current level and potential of human capital of the nation should be taken into account.
This study analyses both the current level and potential of Human Capital of Turkey. Having explored economic importance of human capital in the first part, the study goes on to analyze education and health levels and potentials in Turkey as special forms of human capital, in the second part. The study ends up with an exploration of Turkey’s trend of success in Human Capital Index.
A significant contribution of this study is that it comparatively analyses Turkey’s human capital potential based upon provinces, gender, age and level of development and, then, it develops suggestions about the priorities of policies to be implemented in order to increase the human capital level of this particular country.

Education ,

Human Development Index ,

Turkey ,