Istanbul “emeksizleştirilirken”

İstanbul, 1990'lardan itibaren küresel kent söylemi içinde radikal olarak yeniden inşa olurken, emek üzerinde ciddi sonuçlara yol açacak dramatik bir dönüşüm deneyimi yaşamaktadır. Emeksizleşme, tüm içerimleriyle birlikte emeğin sosyal, tarihsel ve mekânsal dokuda görünmezleşmesini; kentin dışına sürülmesini, kentin tarihsel belleğinde görünmezleşmesini; kendisine ait kamusal alanları, yaşam alanlarını, üretim alanlarını kaybetmesini ve kendi ürünü olan kentsel mekâna yönelik yaşadığı yabancılaşmanın derinleşmesini anlatıyor. Bu makalede, emeksizleşme olarak tanımlanan bu süreç emeğin kendi tarihi üzerinden ve direniş biçimleriyle betimlenmektedir.

Emek ,

İstanbul ,

Kentsel Dönüşüm ,

Kent Belleği ,

İşçi Sınıfı ,

Having rebuilt radically in the global city concept since 90's, Istanbul have experienced a dramatic transformation which caused some important results also in terms of the labour. The diminishing of labour refers to the being invisible of labour in social-,historical and spatial texture; removing it out of city, its invisibility in city's historical memory, losing of its own public sphere, living spaces and production areas. It also refers to the deepening of its alienation regarding the urban area that created by labour itself. In the essay, this process defined "diminishing of labour" has been described in its historical context and pointed out its resistance aspects.

Labour, ,

Istanbul, ,

Urban Transformation, ,

Urban Memory, ,

Working Class ,