Max weber’in iktisat sosyolojisi açısından yorumunda orta çağın katolik asketikizminden kopuş

Orta çağ Katolikleri, zaman zaman aşai rabbani ayini ve törenlerinde lütfa nail olunduğuna inanmışlardır. Bu gibi ayinsel törenler, yalnızca Tanrı lütfünün işareti ve vaadi sayılmamış, bununla birlikte inananın ruhani kurtuluşunu da garanti etmiştir. Çünkü bu inanç, günahlarından dolayı pişmanlık duyan erkek veya kadının, doğrudan Tanrı'ya yönelmeyi öğretmek yerine, günahlarını itiraf edeceği bir insana gitmesini telkin etmektedir. Bu kişinin, Tanrının aracısı veya şefaatçisi olduğuna inanılmaktadır. Orta çağın Katolik asketikizmi, sadece yalın bir ilke olarak dünyadan kopup uzaklaşma demektir, insanlar arasında dünyevi çalışmanın reddedilmesiyle ifadesini bulur, parasal kazanç peşinde koşulmasının da kınanmasını gerektirir. Manastır hayatının asketik idealleri, bu dünyaya, ekonomik kurumlara ve bireyci maksatlara karşıdır. Orta çağ filozoflarının köktenci inanca dayanan temel önermesi, paranın verimsiz olduğu ve gelirin ya da servetin bir kaynağı olamayacağı yargısını içermekteydi. Borç para karşılığında fazla paranın alınması, bu nedenle, kendi içinde adil değildir ve herkes için de öldürücü bir günahkârlıktır. Çünkü alınan her fazladan para, olmayanın alınması demek olduğu için, bu eşitsizliğe yol açmakta ve adalete aykırı düşmektedir.

Dünyevi Asketikizm ,

Orta Çağ İktisat Zihniyeti ,

Tefecilik ,

Faiz ,

Medieval catholics believe that grace is infused from time to time in the eucharist and sacramental ceremonies. These ceremonies were not only the signs and promises of the grace of God but also quarantees salvation of believer's soul. Because this faith, when man or woman felt sorrow for sin, they were instructed not to God, but to a man, confess their sins to him because he was mediator of God's intercessions. So he was a intercessor of God. The asceticism of the Medieval Catholicism is merely the simple principle of detachment from the world and is expressed in the refusal to worldly work among the poeple and is condemned to gain the money. The aschetic ideals of monastic life consists simply in opposition to the world and to its economic institutions and individualistic goals. The basic scholastic thesis rested on a fundamental belief that money was sterile and could not itself be a source of income or wealth. To take usury for money lent is unjust in itself and deadhly sin for everyone, because this is to sell what does not exit , and this evidently leads to inequality which is contrary to justice.

Worldly asceticism, ,

Medieval Economic Mind, ,

Usury, ,

Interest ,