Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu incelemede ele alınan Romeo ve Juliet adlı oyun, Shakespeare'in en sevilen, en çok sahnelenen, ancak ilk tragedyalarından biri olması nedeniyle eleştirmenlerce diğerleri kadar güçlü görülmeyen bir oyunudur. Eleştirilere karşın seyirciler tarafından çok sevilmiş olmasının, yazarın insanlığı saran aşk ve nefret duygularını güçlü bir biçimde dile getirişinden ileri geldiği söylenebilir.
In this study semiotic analysis method of Greimas is applied to Shakespeare's play called The Romeo and Juliet. Romeo and Juliet love each other. They try to meet during play but they can't. Because their families are enemy. The life prepares bad coincidences for them continually. Lovers die at the end of the play. After that their families make peace with each other and the enmity finishes. The writer attracts attention to two feels in the play: love and hate. Finally when lovers die the love kills hate, too. Accordingly the writer is on lovers' side and makes a critisizm of unnecessarry hostility. The writer emphasizes importance of true time and true activity, power of destiny. When the persons and events in the play is analysed with semiotic method we will see coming out everything.