21.yüzyılda türkiye'de ulusal radyo haberciliği:ticari kaygılar aşılabilecekmi

1990 sonrası Türkiye’de ticari yayıncılığın başlamasıyla birlikte, program türlerinde, içeriklerinde ve üretim süreçlerinde bazı değişimler meydana gelmiştir. Bu süreçte, radyoda habercilerin konumunun ve haber üretim pratiklerinin oluşmasında belirleyici olan en temel faktör, radyo yatırımcılarının ticari kaygıları olmaktadır. Otomasyon sistemleri, internet, cep telefonu gibi teknolojik gelişmeler, radyo sahiplerinin ekonomik çıkarlarına yönelik olarak kullanılmaktadır. Bu dogrultuda, ulusal radyolarda haber yayınlarının yeri ve önemi gün geçtikçe azalmaktadır. Haber araçlarının, haber kaynaklarındaki bu tip bir tektipleşme, medyanın bilgi verme işlevini sınırlandırmakta, mülkiyet yapısında olduğu gibi haber içeriklerinde de bir yogunlasmaya sebep olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bu gelişmeler ışığında, Türkiye’de özgün radyo haberciliğinin yapılamamasının nedenlerini ve bu olgunun sonuçlarını aydınlatmaktır.

Radyo ,

Haber ,

Ticarilesme ,

Technology ,

Teknoloji ,

Radio ,

We argue that the concept of radio journalism in Turkey is formed by commercial concerns of radio station owners. With globalization of culture and economy and the endless changes in the communication technologies, technical and organizational structures of the mass media have totally changed. A lot of scholars have been arguing the positive effects of this process. New technologies like internet, digital broadcasting is being discussed for the benefits they will provide for participatory democracy. In fact, if we don’t take in consideration the commercial needs and dynamics of the Media organizations, we may fall into false optimism about these changes. Technological change and commercialization have completely transformed the practices of the news room. This paper aims to illuminate the structure of radio journalism in Turkey.

Journalism ,

Commercialisation ,

Technology ,