çağdaş ingiliz felsefesinde din dilinin fonksiyonel analizi

Mantıksal pozitivizmin savunduğu doğrulamacı ve yanlışlamacı yaklaşımlar, din dilinin anlamsızlığını göstermeye yöneliktir. Wittgenstein'ın ikinci dönem fikirlerinden hareketle birçok işlevselci teori ortaya atılmıştır. Wittgenstein'ın kullanımı esas alan anlam teorisi, birçok teist düşünür için dini kurtarmak adına umut verici olmuştur. Ancak din dilini fonksiyona dayalı olarak yorumlama girişimleri indirgemeci olmakla eleştirilmiştir. Aynı zamanda, bu tavır bazı teist filozoflarca dinin ilâhi-metafizik yönünü görmezlikten gelen bir yaklaşım olarak değerlendirilmiştir.

Braithwaite ,

Din Dili ,

Konatif ,

İşlevselcilik ,

Doğrulama ,

Verification and falsifiable approaches advocated by the logical positivism, exhibit an attitude of insisting on the meaningless of religious language. Functionalist theory had been put forward based on Wittgenstein's second term philosophy. Many theists have seen usage-based theory of Wittgenstein promising to save the religion. But, attempts to interpret the language of religion on the basis of function were criticized for being reductionist. At the same time, this attitude has been evaluated by the theist philosophers as an approach which ignores the divine-metaphysical aspect.

Braithwaite, ,

Conative, ,

Functionalism, ,

Religious Language, ,

Verification. ,