Antropolojinin görseli yeniden ve yeniden keşfi: görsel antropoloji

Antropoloji, ilk yıllarından itibaren yoğun bir şekilde görsel kullanımıyla uğraşmıştır. Sonraki yıllarda ise görsel sembollerin anlam üretiminin parçası haline geldiği bir dünyada çalışan antropoloji, bu ilişki üzerine düşünmekten yıllarca kaçınmıştır. Bunun gerisinde öncelikle, görselin gerçekliği aktarma aracı olarak görülmesinin problemli yanlarının 1970’li yıllardan itibaren sorgulanmaya başlaması yer almaktadır. Öte yandan 1990’larda gelişen “şimdinin antropolojisi” anlayışı ile, son yarım yüzyılın medya ağırlıklı analizleriyle bağlantıya geçme ve bunların alana adaptasyonu sonucu, elektronik medyanın merkezi olduğu toplumlar da çalışılmaya başlanmıştır. Çalışmada bir disiplin olarak antropolojinin ilk yıllarından itibaren görsellerle olan bu ilişkisi incelenmiştir. Yazılı dile bir alternatif olma potansiyeli açısından görsel üretimini tercih eden, etnografik filmler çeken antropologların diyalojik bir antropoloji için görselin sunduğu imkânlara yaptıkları vurgunun yanısıra, görselle nasıl ilişki kurulacağını teorize etmeye çalışan düşünürlerin fikirlerine de yer verilmiştir. Tüm bu tartışmalar, görsel antropoloji başlığında derlenmeye çalışılmıştır. Buna göre görsel antropoloji; antropolojinin görsel anlatım tercihini, dolaşımdaki görsellerin sembolik ve iletişimsel boyutlarını, insanların yaygın olarak tükettikleri görsel medyayla ilişki biçimlerini ve alımlama boyutunu bir alt dal çerçevesinde organize etmeye aday gibi görünmektedir. Böylelikle görsel antropoloji; antropoloji ve izleyicilerinin kesişim noktasında bulunup bu kısmı sorgulayan bir alt alan şeklini alabilir. Bu makale, konuyla ilgili olarak bugüne kadar uzanan görsel kayıt teorilerine, bunların temel sayılan örneklerine ve yeni yaklaşımlara göz atmak isteyen öğrencilere ve sosyal bilimcilere, giriş düzeyinde kaynak olabilecek bir çalışmayı oluşturmaktadır.

Görsel Antropoloji ,

Etnografik Film Yapımı ,

Medya ve Antropoloji ,

Anthropology, from the first times, dealed with using visuals. However in following years anthropology avoided working on this relationship while visuals were getting more important roles about construction of meaning. Because questioning visuals as tools of transferring reality started in 1970s. Before, they were seen as reality itself. On the other hand, growth of “anthropology of present” in 1990s lets more anthropologists to start dealing with visual media centered societies. In the article, this relationship between visuals and anthropology is examined under the title of “visual anthropology”. It cruises from different lanes. Some of the anthropologists see visuals as an alternative way to written language for “telling” and they find visuals more dialogical. In addition to this preference, some of anthropologists describes visual anthropology as a subdiscipline which stands between visuals and viewers, and examines the communication of visuals, reception of them etc. Visual anthropology seems to be a willing aspirant for organizing the connotations of visuals and exploring visual ways of doing anthropology.

Visual Anthropolgy, ,

Making Ethnographical Film, ,

Media And Anthropology ,