The comparision of social skill levels of high school students doing sports and not doing sports (sample of kars)

The purpose of this study is to compare social skill levels of the high school students acording to different variables (gender, class, department, school type) who doing and not doing sports. The sample of the study consists of totally 476 students (234 female,242 male) participating and non participating to sport activities which were randomly chosen from seven high schools in Kars. Social skill inventory, developed by Riggio (1989) and adapted into Turkish by Yüksel (1997), has been randomly applied on the subjects. Also, personel information form was used. Desciriptive statistics, Correlation analysis, T-test and One Way Anova parametric tests has been used for data showing normal distribution and tukey test has been used in order to determine differenees between the groups. SPSS 15 (Statistical package for social sciences) has been used for evaluating the data and significance was taken (p) 0,05. As a result; students participating sports have higher social sikll levels than not participating, according to gender variable, female students' emotional sensitivity, social sensitivity and social skill levels have higher than male, according to school type, general high school students have higher social sensitivity than vocational school students, according to class, ninth school students' emotional expressivity higher then tenth. Positive realtionship was found when compared to the social skill levels of the high school students and relation with their participation to sport activities.

High School ,

Social Skill ,

Sport ,

Bu çalışmanın amacı; spor yapan ve spor yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin çeşitli değişken açısından (cinsiyet, sınıf, bölüm, okul türü) karşılaştırmasını yapmaktır. Sosyal beceri, kişiler arası ilişkilerde sosyal bilgiyi alma, çözümleme ve anlamanın yanı sıra uygun tepkilerde bulunma, hedefe yönelik ve sosyal bağlama göre değişen, hem gözlenebilir hem de gözlenemeyen bilişsel ve duyuşsal öğeleri içeren ve öğrenilebilir davranışlar olarak anlaşılmaktadır. Her tür meslekte çalışan bireylerin iletişim becerilerine sahip olması, insan ilişkilerindeki iletişim sürecini daha sağlıklı kılacaktır. Fakat insan ilişkilerinin yoğun olduğu meslek gruplarında bu becerilerin bilinmesi gerekliliği kaçınılmazdır. Beden eğitimi ve spor organizasyonlarında görev yapan beden eğitimi öğretmenleri, antrenörler ve spor yöneticilerinin bu becerilere sahip olması bu bakımdan önemlidir. Bu araştırma tarama modelli bir çalışmadır. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Kars il merkezinde bulunan ortaöğretim öğrencileri, örneklemini ise yedi farklı ortaöğretim kurumunda lisanslı olarak spor yapan ve spor yapmayan 476 (234 bayan, 242 erkek) ortaöğretim öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Riggio (1989) tarafından geliştirilen ve Yüksel (1997) tarafından Türkçeye uyarlanan sosyal beceri envanteri öğrencilere uygulandı. Ayrıca, Kişisel Bilgi Formu kullanıldı. Sosyal Beceri Envanteri (SBE) (Social Skills Inventory- SSI), 1986 yılında Riggio tarafından geliştirilmiş ve 1989 yılında yeniden revize edilerek bugünkü seklini almış bir ölçme aracıdır. 90 maddelik kendini tanımlama (self-report) türünden bir araçtır. Ölçeğin alt ölçekleri; 1. Duyuşsal anlatımcılık (emotional expressivity), 2. Duyuşsal duyarlık (emotional sensitivity), 3. Duyuşsal kontrol (emotional control), 4. Sosyal anlatımcılık (social expressivity), 5. Sosyal duyarlık (social sensitivity), 6. Sosyal kontrol (social control) olarak 6 alt boyuttan oluşmaktadır. Çalışma 2009-2010 Eğitim Öğretim Yılı Güz Döneminde yapıldı. Araştırmaya başlamadan önce Milli Eğitim Müdürlüğü ve Valilik Makamından gerekli yasal izinler alındı. Okullardan sınıfların listeleri alınarak, yeterli sayıda ölçme aracı çoğaltıldı. Sosyal Beceri Envanteri ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, yapılması planlanan okullardaki beden eğitimi öğretmenleriyle konuşularak, sadece Beden Eğitimi derslerinde uygulandı. Gerekli açıklamalar yapıldıktan sonra ders başlangıcında envanter dağıtılarak, ders sonunda toplandı. Eksik doldurulan envanterler değerlendirmeye alınmadı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Korelasyon Analizi, T-testi, One Way Anova Testi (tek yönlü varyans analizi) ve gruplar arası farkı belirlemek için Tukey testi uygulandı. Verilerin değerlendirilmesinde ve hesaplanmış değerlerin bulunmasında SPSS 15 (Statistical package for social Sciences) paket programı kullanıldı ve tüm istatistiksel analizlerde anlamlılık düzeyi (p) 0.05 alındı. Araştırma sonucunda; spor yapan öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin spor yapmayan öğrencilerden yüksek olduğu, cinsiyete göre spor yapan kız öğrencilerin duyuşsal duyarlık, sosyal duyarlık ve sosyal beceri düzeylerinin erkek öğrencilerden yüksek olduğu, okul türüne göre düz liselerdeki spor yapan öğrencilerin sosyal duyarlık düzeyinin meslek lisesine göre yüksek olduğu, sınıf değişkenine göre 9.sınıfta spor yapan öğrencilerin 10. sınıfta öğrenim görenlere göre duyuşsal anlatımcılık düzeylerinin anlamlı şekilde yüksek olduğu görülmüştür. Orta öğretim kurumlarında öğrenim gören öğrencilerin spor yapıp yapmamaları ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki karşılaştırma sonucu; öğrencilerin spor yapıp yapmamaları ile sosyal beceri düzeyleri arasında pozitif yönlü, anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır.

Ortaöğretim, ,

Sosyal Beceri, ,

Spor ,