Eğitim örgütlerinde iletişimde güvenli davranış

Bilgi çağını en yüksek hızıyla yaşadığımız bu günlerde kişilerarası iletişim hayati bir boyut kazanmıştır. Sosyal bir beceri olan güvenli davranış becerisi, insanların toplum ve örgüt içerisinde diğerleriyle bir arada yaşamalarını kolaylaştıran ve güçlendiren bir olgudur. Bu çalışmanın amacı, yükseköğretimde çalışan okutmanların iletişim kurarken sergiledikleri güvenli davranış beceri ve kalıplarını incelemektir. Araştırma modeli olarak, nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya pratiklik ve hız kazandırması açısından kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi uygulanmıştır. Araştırma evrenini İstanbul'daki iki devlet üniversitesinde görev yapmakta olan İngilizce okutmanları oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise gönüllülük esası ile seçilen 22 İngilizce okutmanı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri 9 adet açık uçlu görüşme sorusu oluşturularak görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Görüşme formunun oluşturulması sürecinde öncelikle ilgili alanyazın taranmış, uzman görüşüne başvurulmuş ve pilot çalışma yürütülmüştür. Verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz ve içerik analizi yapılmıştır. Bu bağlamda, "güvenli davranış" ile ilgili alanyazın taranmış ve verilerde ortaya çıkan temalar kodlanmıştır. Araştırmanın güvenirliği için verilerin analizinden elde edilen sonuçların uzman kişilere gösterilmesi yoluna gidilerek kontrol yapılmış ve uzlaşı sağlanması ile güvenirlik teyid edilmiştir. Analiz sonucunda oluşturulan temalar katılımcı cevaplarından elde edilen verinin doğrudan alıntılanıp aktarılması yoluyla desteklenmiştir. Bu temalar sırasıyle; "vücut dili", "ikna etme", "hakkını savunma", "kendi fikirlerini ortaya koyma", "fikrini kabul ettirme", "eleştiri yapma", "ses kullanımı", "eğitim alma", "sorulara cevap verme" olarak belirlenmiştir. Katılımcıların iletişim kurarken bu hususlara dikkat ettikleri gözlenmiştir.

Güvenli Davranış ,

İşyerinde Güvenli Davranış ,

İletişim ,

Eğitim Örgütleri ,

As the age of information is in its fastest speed nowadays, interpersonal communication has gained vital importance among people. A social skill, assertive behaviour skill is a concept facilitating and supporting people's living together with others within the society and organizations. The aim of this study was to investigate the assertive behaviour skills and patterns the English instructors in higher education employ. In this research, qualitative research method was applied. For practicality purposes convenient sampling method was used. The universe of the research was English instructors working at two state universities. The samle was comprised of 22 English instructors. The data were collected through a semi-structured interview form consisting of 9 questions. During the development process of the interview form, firstly literature was reviewed, expert advise and opinion were obtained and pilot study was administered. To analyze the data collected, descriptive statistics and content analysis were conducted and the answers were categorized through thematic coding in accordance with literature and the data. To assure reliability, the results of the study were reexamined and confirmed by experts. The themes formed as a result of the analysis were supported by means of direct quotations from the participants' utterances. These themes were determined as "body language", "persuasion", "defending one's rigths", "expression of opinions", "imposition of one's own idea", "critisizing", "use of voice", "getting education" and "answering questions". Participants were observed to pay attention to these factors while communicating with others.

Assertive Behaviour, ,

Communication, ,

Assertive Behaviour in the Workplace, ,

Educational Institutions ,