Oğlan şeyh ibrahim efendi ve bazı tasavvufî görüşleri

Bayrâmî Melâmîleri veya Hamzavîler, Osmanlı toplum hayatında derin izleri bulunan tasavvufî bir zümreyi ifâde etmektedir. Bu ekol içinde çok önemli simâlar bulunmaktadır. Bunlardan birisi de "Sânî-i Muhyîddîn el-Arabî" diye anılan Oğlan Şeyh İbrahim Efendi (ö.1065/1655)'dir. Bu makalede, XI./XVII. asır Melâmî şeyhlerinden biri olan İbrahim Efendi ve bazı tasavvufî görüşleri ele alınmaktadır. Öncelikle şeyhin hayatı, tasavvufî eğitimi, faaliyetleri ve eserleri üzerinde durulmakta, ardın-dan vahdet-i vücûd, insân-ı kâmil ve velâyet-nübüvvet ilişkisi ile ilgili düşüncelerine değinilmektedir. Daha sonra farklı yazarların İbrahim Efendi hakkında ileri sürdükleri birtakım iddiaların değerlendirilmesi yer almaktadır.

İbrahim Efendi ,

Bayrâmî Melâmîleri ,

Vahdet-i Vücûd ,

İnsân-ı Kâmil ,

Velâyet-Nübüvvet İlişkisi ,

Bayrāmī Malāmīs or Hamzavīs represent a mystical group which has deep traces in the Ottoman social life. There are many important figures in this school. One of them is Oglan Sheikh Ibrahim Efendi (d.1065/1655) known as "Sānī-i Muhyiddīn al-Arabī". In this article, Ibrahim Efendi who is one of the Malāmī sheikhs of the XI./XVII. century and his some views on sufism are dealt with. Firstly, Oglan Sheikh's life, mystical training and activity and works are cited; later his thoughts with regard to the oneness of being, the perfect man and the sainthood-prophethood relation are mentioned. Subsequently, there is an evaluation of some arguments that the diffirent writers offered about Ibrahim Efendi.

Ibrahim Efendi, ,

Bayrāmī Malāmīs, ,

The Oneness of Being, ,

The Perfect Man, ,

The Saint-hood-Prophethood Relation ,