Makale özeti ve diğer detaylar.
19.yüzyıl boyunca varlığını denge politikası izleyerek devam ettirmeye çalısan Osmanlı Devleti, 20.yüzyıl baslarında da bu politikayı devam ettirmeye çalısmıs ancak basarılı olamamıstır. 1900’lü yılların baslarında gerek iç politikada ve gerekse dıs politikada yasanan sorunlar (Trablusgarp Savası, Balkan Savasları) ve yaklasan 1.Dünya Savası, Osmanlı Devleti’nin siyasal arenada varlığını devam ettirebilmesi için güçlü bir müttefik bulmaya zorlamaktaydı. Đste bu sebeple savas öncesi ittifak arayıslarına baslayan Osmanlı Devleti ilk önce itilaf devletlerine basvurmus ancak bunlardan istediği sonucu elde edemeyince adeta Almanya ile ittifak yapmaya zorlanmıstır. Neticede Almanya ile ittifak yapılmıs ve Osmanlı Devleti Almanya’nın yanında yer almıstır.
Though the Ottoman State succesfully followed a policy of balance of power against the great powers through 19th century this policy began to decline during the 20thcentury. As the political issues related to Trablusgarp War and Balkan Wars greatly shaked the sublime porte this forced the Ottomans to find an ally against the threat posed by the European powers. Đt was this reason which directed the Ottoman Government to apply to the Allied powers. On their refusal however the sublime porte had to look for Germany for a possible alliance.