Bu çalışmanın amacı, meslek yüksekokulu öğrencilerinin girişimcilik düzeylerini farklı kaynaklardan (ailelerinden, arkadaşlarından ve özel bir insandan) algıladıkları sosyal desteğin anlamlı düzeyde yordayıp yordamadığını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Meslek Yüksekokulu’ nda öğrenim gören toplam 306, 1. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler, 2008-2009 akademik yılında toplanmıştır. Meslek yüksekokulu öğrencilerinin girişimcilik düzeylerini belirlemek için, Girişimcilik Ölçeği (Yılmaz ve Sünbül, 2009) ve öğrencilerin sosyal destek düzeylerini belirlemek amacıyla ise, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (Zimet ve diğerleri, 1988) kullanılmıştır. Araştırmada, öğrencilerin farklı sosyal