Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalısmanın amacı, baglanma, benlik kurgusu ve yalnızlık arasındaki iliskilerin incelenmesidir. Toplam 427 lisans ögrencisi “$liski Ölçekleri Anketini”, “Ailede Özerk-$liskisel Benlik Ölçeklerini” yanıtlamıslar ve arastırmacılar tarafından hazırlanan yalnızlıkla ilgili bir soruyu cevaplandırmıslardır. Verileri analiz etmek için korelasyon analizi ve regresyon analizi yöntemleri kullanılmıstır. Sonuçlar güvenli, saplantılı ve kaçınmacı baglanmanın ve iliskisel benlik kurgusunun yalnızlıgı anlamlı düzeyde yordadıgını ortaya koymustur. Güvenli, saplantılı ve kaçınmacı baglanma yalnızlık degiskenindeki degisimin %8’ini, iliskisellik %4’ünü açıklamıstır. Sonuçlar kuramlara ve var olan arastırma sonuçlarına dayanarak tartısılmıs, bazı öneriler sunulmustur.
The purpose of this study is to investigate relationships among attachment, self construal and loneliness. A total of 427 undergraduate university students complated the “Relationship Questionnaire”, “Autonomous-Relational Self in Family Scales” and answered a question on loneliness. For analysing the data Pearson’s product-moment correlations and multiple regression techniques were used. The findings indicated that secure, preoccupied and dismissive attachment styles and relatedness significantly predicted loneliness. Secure, preoccupied and dismissive attachment styles explained 8% and relatedness explained 4% of the variance in loneliness. Results were disccussed based on theories and existing findings and implications for future research presented.