2011/10 Makale özeti ve diğer detaylar.
1980 sonrası izlenen ekonomik politikalarla birlikte liberalleşen ve küreselleşen Türkiye ekonomisinin önemli sosyo-mekansal izdüşümlerinden biri de sanayileşmenin ülke çeperine yayılması ve “Anadolu Kaplanları” ya da “yerel sanayileşme odakları” olarak anılan sanayi kentlerinin ortaya çıkması olmuştur. Bu kentlerin yaşadığı ekonomik dönüşümün anlamı ise toplumsal değişim ve kalkınma literatüründe tartışmalıdır. Yaşanan ekonomik dönüşümün mahiyeti yanısıra, sürdürülebilirliği ve sosyal ve beşeri kalkınma açısından etkileri başlıca tartışma konularıdır. Bu çalışma 1980 sonrası hızlı bir atılım gerçekleştiren, hem ekonomik hem de mekansal anlamda yapısal bir dönüşüm yaşayan ve yeni sanayi kentlerinin önemli örneklerinden biri olan Gaziantep’i ele almaktadır. 2008 Aralık ve 2009 Nisan aylarını kapsayan süre içinde temsili bir örnekleme dayalı olarak gerçekleştirilen bir alan çalışmasının verilerinden yola çıkarak Gaziantep kent nüfusunun demografik ve sosyo-eonomik özellikleri değerlendirilmektedir. Çalışmanın verileri kentin en önemli sorunları arasında taşradan aldığı yoğun göçe, eğitim düzeyi düşük büyük bir genç nüfusa, yaygın işsizliğe ve güvencesiz, kayıtdışı istihdama işaret etmektedir.
One of the important socio-spatial consequences of the liberalization and globalization of Turkish economy in the aftermath of 1980 has been the expansion of industrialization to the periphery and the emergence of industrial cities interchangebly called “Anatolian Tigers” or “local industrialization nodes.” The meaning of economic transformation experienced by these cities however remains controversial in the literature on social change and development. The main subject of debate focuses on the content of this economic transformation as well as its sustainability and its impact on social and human development. This article focuses on Gaziantep, one of the significant examples of these new industrial cities experiencing striking socio-economic and spatial transformations. Based on a fieldwork carried through a city-wide representative sample and conducted between the period of December 2008 and April 2009, this article examines and evaluates selected demographic and socio-economic indicators of Gaziantep city population. Some of the most significant problems the city faces are mass migration from its own periphery, a large young population with significantly low levels of education, high levels of unemployment and extensive temporary/informal employment.
Sayı 4