âkif’in şiir dilinin aydınlığının sebeplerine dair

Mehmet Âkif’in şiiri, samimî / hikemî söyleyiş kudreti, toplumsal aksaklık ve problemlerin teşhir, tasvir ve tahlilindeki başarısının kabulü yanında, özellikle vefatından hemen sonra bazı şair ve eleştirmenler tarafından basit, gereğinden fazla mensur ve “çok aydınlık” bulunarak küçümsenmiştir. Bu küçümseyişte şairin konuları kadar üslûbu, estetiği ve tekniği de etkili, belirleyici olmuştur. Fakat Âkif, tam da bu eleştiri noktalarından asıl hamlesini yapmış, kendi gayesine ulaşmış bir şairdir. Bu çalışmada“kapalı şiir, saf şiir, şiirde müphemiyet ve muğlâklık, mensur öğelerin şiire zararı” tartışmaları etrafında Âkif şiirinin  aydınlığına  ışık  tutulmaya  çalışılacaktır.  Çalışmanın  başlığında,  bilinçli olarak “parlaklık” yerine “aydınlık” kelimesi tercih edilmiştir. Zira parlaklık, yerine göre nârinliği, yerine göre ihtişamı, bazen de estetik oluşu ifade ederken, “aydınlık”ta samimiyet, tevâzu ve ferâgat vardır. 

Mehmed Âkif ,

Şiirde dil ,

Şiir tekniği ,

Müphemiyet ,

Açık şiir ,

Kapalı şiir ,

Mehmed Âkif ,

Style of poetry ,

Structure of poetry ,

Ambiguity ,

Akif’s poetry, besides having a genuine/wise style and along with the acknowledgment of its achievement in displaying, describing and analyzing the social disruption and problems, was underestimated by many poets especially in the early years of his death since his poetry was considered to be simple, too close to prose and too clear. The style, esthetic understanding and technique of the poet, as well as his subjects, were significant and decisive in this underestimation. However, Âkif was a poet who attained his major achievement based on these elements criticized and he also realized what he aimed at. In the framework of the discussions about “implicit poetry, pure poetry, obscurity and ambiguity in poetry, damages of prose elements to poetry”, this paper aims to shed light on the clarity of Akif’s poetry. In the title of this paper, the word “clarity”, instead of “radiance” (or splendidness), is preferred consciously. While radiance sometimes refers to delicacy, fragility, splendor, and sometimes being esthetical, “clarity”, on the other hand, includes sincerity, modesty and renunciation.

Obscurity and clarity in poetry ,