Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu yazıda, özü itibariyle pratik bir fenomen olan özgürlüğün teorik tarihinin izi sürülmektedir. Bir mit aracılığıyla insanlığın düşün dünyasında yerini alan özgürlüğün rasyonel teorik çerçevesi Antik Yunan felsefesinde çizilmiştir. Platon ile birlikte insanın kendi yapısını seçme imkânı olarak felsefe sahnesinde yerini alan özgürlük, Aristoteles’in bilginin eşlik ettiği tercihte bulunma gücü olarak karşımıza çıkar. Ne var ki Modern felsefede Spinoza’nın itirazlarına maruz kalır. Hume’un ebeliğiyle yeniden doğan özgürlük, Kant felsefesinde reddedilemez, ama teorik olarak hakkında hüküm verilemez gizemli bir ahlaki koşul mertebesine çıkar. Marks ile birlikte tamamen toplumsal ilişkiler bağlamında siyasetin nihai amacı olarak felsefede yeni bir görünüm kazanır. Albert Camus felsefesiyle bir tür düşünce ve eylem belirleme gücü olarak bir kişi potansiyeli olarak belirir ve Sartre tarafından kişinin varoluşunun temel ontolojik kategorisi olarak kaçınılmaz ilan edilir.
In this article, the theoretical history of freedom, which is essentially a practical phenomenon, is traced. Freedom first came into scene through an Ancient Greek myth in the history of human thought, and its rational theoretical framework had drawn by the philosophy of Ancient Greek. It took the stage with Plato’s philosophy as human beings`s ability to choose their own structure. In Aristotle philosophy, it appeared as the power of choice accompanied by knowledge. However, in Modern Ages, Spinoza raised objection to the concept of freedom. The concept was resurrected by Hume. Kant viewed freedom as a moral status that is irrefutable, but also cannot be known theoretically. In Marx’s philosophy, freedom is taken as an ultimate goal of politics. In the 20th century philosophy, freedom was predominantly discussed by existentialist philosophers. For Albert Camus freedom was a possibility of persons as a kind of power that determines her/his own thoughts and actions. And, finally, Sartre declared freedom as a basic inevitable ontological category of the existence of person.