Heidegger in aristoteles in zaman anlayışının yorumuyla kant ın zaman kavramını eleştirisi

Bu makalede Heidegger'in Kant'ın zaman kavramını Aristoteles'in zaman kavramını yeniden yorumlayarak nasıl eleştirdiğini ele almaya çalıştık. Heidegger Kant'ın zaman anlayışının, sonlu bir öznede aşkınsal bir koşul olarak gerçekliği kurma olanağı olduğunu öne sürüyor. Biz, buna dayanarak Heidegger'in, zamansallığın, kendiliğindenliği ve işleyişi ile Temporalität (Fiziksel zamansallık) anlamında Zamanın kendi varlığına ait olduğunu, aralarındaki ontolojik farklılıkta varlığın saf ve yalın aşkınsallığında kendisini açışının da, insanın dünyada oluşunun yapısını oluşturduğunu savladığını, insanın hem bu yapıya ait olduğunu hem de bu yapının anlamını verdiğini öne sürüyoruz.

Zaman ,

Zamansallık ,

Kant ,

Varlık ,

Heidegger ,

Ekstatik ,

Fiziksel Zamansallık ,

In this article we discuss Heidegger's critique of Kant's notion of time by the use of a novel interpretation of Aristotelian understanding of time. We, in accordance with this interpretation claim that, Heidegger thinks that for Kant, time operate as a transcendental condition in a finite subject as a possibility of constituting reality. Heidegger sees Time (Temporalität) as transcendence pure and simple that is temporality which belongs to Time itself and in which, man, in his being in the world both belongs to this structure and gives the significance of it.

Time, ,

Being, ,

Temporality, ,

Kant, ,

Heidegger, ,

Ecstatic, ,

Temporalität ,