Makale özeti ve diğer detaylar.
20. Yüzyıl eleştirel geleneğine damgasını vuran kuramcılardan Georg Lukacs şimdiye kadar farklı düşünürlerce farklı şekillerde eleştiri konusu yapılmıştır. Lukacs'a ilişkin eleştirel yaklaşımlarda özellikle Frankfurt Okulu'nunkiler oldukça belirgindir. Bu eleştirilerde iki ayrımın sürekli karşımıza çıktığı görülür: "Genç" ve "Olgun" Lukacs. Tartışmalarda "Genç Lukacs" çoğunlukla onaylanırken, "Olgun Lukacs" eleştiri konusu yapılır; "Olgun Lukacs"ın Sovyet Marksist paradigmaya gittikçe yaklaştığı ileri sürülür. Bütün bu yaklaşımları göz önünde bulunduracak olan bu çalışma Georg Lukacs'ı içinde yaşadığımız dönemin edebi-estetik alanlarında baskın hale gelen eğilimleri içinde yeniden okumayı deniyor. Çalışma, bu çerçevede, onun özellikle edebi alandaki modern ve 'geç modern'e ilişkin eleştirel perspektifleri üzerinde odaklanırken bu perspektiflerdeki problemli noktaları da göstermeye çalışmaktadır.
As one of the theorists who stigmatized the tradition of twentieth century criticism, Georg Lukacs has been criticized differently by different thinkers. Among them, the Frankfurt School's critics are especially significant. Two distinctions are obvious in these criticisms: "the Young Lukacs" and "the Old Lukacs". Although "the Young Lukacs" is generally accepted, "the Old Lukacs" is criticized; they assert that "the Old Lukacs" gets closer to the Soviet Marxist paradigm over time. Keeping these approaches in mind, this paper will try to reread Georg Lukacs within the dominant tendencies of today's aesthetic-literary fields. Within this framework, this study focuses especially on his critical perspectives on the modern and the 'late modern', and will also try to reconsider the antinomies in these perspectives.