Domestic space and violence in turkish cinema: my violence is because of my love

According to a research conducted by the Turkish Republic Prime Ministry Directorate General on the Status of Women in 2008, the most common type of violence encountered by women is violence inflicted on them by men with whom they have a romantic relationship. According to the same research, the violence committed by their lovers or spouses is more common than the risk of harassment or rape by an unknown person or an acquaintance. In this respect, it is particularly important to study the films which are about domestic violence or mention this subject in Turkish Cinema in order to analyse how the violence under consideration is interpreted by directors. The films which are considered to mention domestic violence in Turkish Cinema in the last ten years can be chronologically listed as: "İtiraf" (Zeki Demirkubuz 2001), "Gönül Yarası" (Yavuz Turgul 2004), "Banyo" (Mustafa Altıoklar 2005), "İki Çizgi" (Selim Evci 2008), "Vicdan" (Erden Kıral 2008), "Üç Maymun" (Nuri Bilge Ceylan 2008), "Sıcak" (Abdullah Oğuz 2008) and "Geriye Kalan" (Çiğdem Vitrinel 2011). The purpose of this paper is to analyse which reasons are presented in these films as the source of violence committed by men in the domestic space and if this violence is justified by those films by the medium of politics of representation. The concept of honour killing is also included in the analysis since the female characters in two of these films, Gönül Yarası and Vicdan, are killed.

Violence Against Woman ,

Domestic Violence ,

Turkish Cinema ,

Domestic Violence in Turkish Cinema ,

Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü'nün 2008 yılında yaptığı bir araştırmaya göre kadınlara birlikte oldukları erkekler tarafından uygulanan şiddet; kadınların yaşamlarında en çok karşılaştıkları şiddet türüdür. Araştırmaya göre kadınlara sevgilileri ya da eşleri tarafından uygulanan şiddet, yabancı ya da tanıdıkları kişiler tarafından taciz ya da tecavüze uğrama durumundan da yaygın. Bu bağlamda Türkiye Sineması'nda aile içi şiddeti doğrudan konu edinen ya da değinen filmlere bakmak, söz konusu şiddetin yönetmenler tarafından nasıl yorumlandığını analiz etmek açısından önem kazanıyor. Son on yılın Türkiye Sineması'nda ev içi alanda şiddete temas ettiği düşünülen filmler sırasıyla "İtiraf" (Zeki Demirkubuz 2001), "Gönül Yarası" (Yavuz Turgul 2004), "Banyo" (Mustafa Altıoklar 2005), "İki Çizgi" (Selim Evci 2008), "Vicdan" (Erden Kıral 2008), "Üç Maymun" (Nuri Bilge Ceylan 2008), "Sıcak" (Abdullah Oğuz 2008) ve "Geriye Kalan" (Çiğdem Vitrinel 2011) olarak karşımıza çıkar. Söz konusu filmlerde erkek karakterlerin ev içi alanda uyguladıkları şiddetin hangi nedenler çerçevesinde sunuldukları, filmlerin temsil politikaları aracılığı ile söz konusu şiddetin meşru kılınıp kılınmadığı araştırılırken, Gönül Yarası ve Vicdan filmlerinde kadın karakterler eşleri tarafından öldürüldüğü için namus cinayeti kavramı da analize dahil edilecektir.

Kadına Yönelik Şiddet, ,

Aile İçi Şiddet, ,

Türk Sineması, ,

Türk Sinemasında Aile İçi Şiddet ,