Bir odaya sıkışmak: büyümekle çocukluk arasında kalmak

Bu çalışma ile 25-35 arası kentte yaşayan, çalışan ya da okuyan, evlenmemiş, aileleriyle yaşayan, kadınların evle kurdukları ilişkiye odaklanılmıştır. Kadınların evden ayrılarak, kendilerine ait bir yaşam kurmayı arzu ettikleri öngörüsünden yola çıkılarak yapılan çalışmada, ekonomik bağımsızlıklarına kavuşmuş dahi olsa kadınların evden gitmedikleri/gidemedikleri anlaşılmıştır. Bu gidemeyişin nedenlerine odaklanılan çalışmada, görüşülen sekiz kadın, ilk neden olarak ailelerine duydukları bağlılığı işaret etmiştir. Ancak görüşmelerin devamında kadınların, yaşam standartlarındaki düşüşten ürktükleri de ortaya çıkmıştır. Ailelerinin hala küçük bir çocuk gibi baktığı ve sarmaladığı kadınların bu yaşamdan sıkılmalarının yanında, bir tür çocuk kalmışlıkla karşı karşıya olduğu görülmüştür.

Ev ,

Aile ,

Bakım ,

Bağımsızlık ,

Hayaller ,

This survey focuses on how women relate themselves to their homes. The universe is 25-35 years old unmarried women who study or work but live with their parental families. The survey presupposes that women indeed do want to go away from home. Nevertheless, it is understood that they don't or can't, even if they have economic independence. In response to questions formulated with the intention of probing into aforementioned inability, eight of the interviewed women reported their commitment to their families as their prime reason for not doing so. Further probing revealed that women were afraid of experiencing a backdrop in their living standards. As the outcome of the survey it is understood that women are bored of living with their families who embrace and look after them like a little child but they helplessly face an infantile existence.

Home, ,

Family, ,

Care, ,

İndependence, ,

Dreams ,