Xix. yüzyılın sonlarında anadolu’da çıkan ermeni isyanlarına karşı osmanlı devleti’nin aldığı askeri tedbirler

Osmanlı Devleti'nde yaşayan Ermeniler, XIX. yüzyılın ikinci yarısında, hiçbir bölgesinde çoğunlukta olmadıkları Anadolu topraklarında bağımsız bir Ermeni devleti kurmak için isyanlar çıkarmışlardır. İsyanların bastırılması konusunda yaşanan en büyük sorun, askeri birliklerin zamanında bölgeye ulaşamaması olmuştur. Özellikle Doğu Anadolu' nun coğrafi yapısının ulaşıma elverişli olmaması nedeniyle Ermenilerin çıkardıkları isyanlara müdahale etmek zaman almıştır. Bu ise isyanların büyümesine ve Ermenilerin bekledikleri yabancı devletlerin müdahalesine neden olmuştur. Bu sebeple, Anadolu'da Ermeniler tarafından isyan çıkartılması muhtemel bölgelere askeri birlikler yerleştirilmiştir. Böylelikle ayrı ayrı kuvvetlerin gerektiğinde birbirlerine hızlı bir şekilde yardıma gitmesi ve bir bölgede çıkan olaylara kısa zamanda müdahale edilip olayların büyümeden bastırılabilmesi sağlanmıştır.

Ermeniler ,

Berlin Antlaşması ,

Askeri Tedbirler ,

Anadolu Vilayetleri ,

Jandarma ,

Armenians ,

Berlin Congress ,

Armenians living under the rule of Ottoman Empire have revolted at the second half of XIX. century to found an independent Armenian state in Anatolian lands, where they were never have been a majority in history. The most important problem in crushing the rebellion was the failing of transporting military units to the region in time. Especially, impassable geographic structure of Eastern Anatolia prevented timely military interventions to the revolts. This caused the revolts to grow and gave time to interventions of foreign countries, which were expected by the Armenian rebels. For this reason, military units were placed in Anatolia on possible regions for revolt. Thus, separate forces were able to help each other quickly in case of a revolt and crushed revolts before they got out of control.

Military Precautions ,

Anatolian Cities ,

Gendarmes ,