Türk eğitim tarihinde azınlık okulları ve yabancı okullar

Osmanlı Devleti, eğitim ve öğretim kurumlarını açma ve yönetme hususunda Türk ve Müslümanları serbest bıraktığı gibi azınlıkları da serbest bırakmıştır. İstanbul'un Türkler tarafından fethiyle siyasi bağımsızlıklarını kaybeden Rumlara, "Patrik" adındaki bir ruhani reisin başkanlığında cemaat halinde yaşama hakkı verilmiştir. Böylece bu cemaate din, dil, gelenek ve göreneklerinde tamamen serbest hareket etme hakkı tanınmıştır. Devlet her konuda patrik ile muhatap olmaktaydı. Bu patriğe Rum cemaatinin eğitim ve kültür kurumlarını, kiliselerini, hastanelerini yönetme yetki ve sorumluluğu verilmiştir. Hattâ evlenme ve boşanma gibi aile hukuku ile ilgili hususlar ın uygulanması ve yürütülmesi de ona bırakılmıştır1. Rumlara verilen bu haklar daha sonra Ermeni ve Yahudilere de tanınmıştır. Böylece İmparatorluğun yönetiminde bulunan gayri müslimlere de müslümanlar gibi eğitim ve kültür kurumları açma ve yönetme hakkı verilmiştir. Bu okullar ve kurumlar aynı Türk-islâm okulları ve kurumları gibi devlet tarafından değil, zenginler, hayır severler ve cemaatler tarafından kuruluyor ve destekleniyordu. Yine nasıl ki, her caminin yanında bir mektep ve medrese bulunuyorduysa, her kilisenin yanında da öyle azınlık okulları vardı. Hattâ mektep ve medreselerde öğretim nasıl hocalar tarafından yapılıyorduysa, azınlık okullarındaki öğretim de papazların elindeydi

,

Türk Eğitim Tarihinde ,

Azınlık Okulları ,

Yabancı Okullar ,