Türkiyede örtük enflasyon hedeflemesi programının uygulanmasına ilişkin oluşan riskler ve bu risklerin yönetim politikaları

Makalenin amacı Örtük Enflasyon Hedeflemesine yönelik olarak 18. Stand-by Antlaşması çerçevesinde 2002 – 2004 yılları arasında uygulanan İstikrar Programının sonuçlarını analiz etmektir. Bu bağlamda söz konusu dönemde ortaya çıkan riskler ve bunların yönetilmesine ilişkin politika önerileri belirlenmeye çalışılacaktır. Programın uygulandığı süreçte enflasyon oranları düşerken, reel faiz oranlarının yeterince azaltılamadığı gözlemlenmektedir. Gerçekleştirilen fiyat istikrarı ortamında, yüksek reel faiz oranları yabancı sermaye girişi ve ters para ikamesi süreçlerini hızlandırmaktadır. Böylece artan döviz arzı TL’nin değerlenmesine yol açmaktadır. Bu durum ticaret dengesi üzerinde baskıları artırarak açığın gittikçe genişlemesine neden olmaktadır. Genişleyen ticaret açıkları büyük sermaye çıkışlarını harekete geçirerek finansal krizler ile sonuçlanabilir. Söz konusu riskin yönetilmesi için Merkez Bankasının para arzını etkileyen birkaç teknik göstergeyi belirlemesi yeterli değildir. Özellikle döviz kurlarına büyük çaplı müdahaleler para arzını artırarak fiyat istikrarı hedefini tehlikeye atabilir. Bunun yerine, faiz oranlarının düşürülmesi için, fon piyasaları üzerinde büyük baskı yaratan kamu açıklarının azaltılmasına çalışılmalıdır. Bu bağlamda, faiz dışı bütçe fazlası politikasının sürdürülmesine ek olarak, özelleştirme uygulamaları gibi, kamu kesimindeki önemli yapısal reformlar hızla hayata geçirilmelidir.

Örtük Enflasyon Hedeflemesi ,

Cari Açıklar ,

Yapısal Politikalar ,

The aim of this paper is to analyse the results of the Stabilization Programme, applied from 2002 to 2004, supported by 18. Stand-by Agreement. Consequently, we try to determine the risks arising from this process and policy options concerning the management of these risks. It is recognised that inflation rate falls while real interest rate cannot be decreased sufficiently during this period. High real interest rates, in the case of providing price stability, accelerate both process of capital inflows and reverse currency substitution. Thus, increasing the supply of exchange rate causes the appreciation of TL. This situation piles on the pressure on trade account and scales up the gap. Scaling up the trade gap may also lead to financial crisis by stimulating huge capital outflows. To manage the risks mentioned is not enough to determine a few technical indicators effecting money supply. Especially, huge interventions to exchange rate jeopardize the price stability because of increasing money supply. Instead of this policy, in order to lower interest rates, it is tried to decrease public deficit causing big stress on fund markets. Accordingly, parallel to budget surplus policy in primary balance, it is required that significant structural policies concerning public sector, like privatisation, should be realised quickly.

Hidden Inflation Targeting ,

Current Account Deficits ,

Structural Policies ,