Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu araştırma, tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırma, Konya iline bağlı 7 ilçede, 49 ilköğretim okulunda; 2, 3, 4 ve 5. sınıflarda görev yapmakta olan sınıf öğretmenleri ile sınırlıdır. Araştırma için geliştirilen anket, 244 katılımcıya uygulanmıştır. Araştırmada yüzde ve frekans kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda, araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin dörtte birinin kendilerini Türkçe öğretiminde yetersiz gördükleri, dörtte üçünün mezun oldukları okulları Türkçe öğretimi konusunda yetersiz gördükleri, Türkçe öğretim yöntemi olarak en çok bilinen ve uygulanan yöntemlerin, “Soru-Cevap”, “Drama” ve “Düz Anlatım” yöntemleri oluğu ortaya çıkmıştır. Katılımcılar, Türkçe dersinde kullanılacak yöntemlerin en önemli özelliğini: “Öğrencilerin derse katılımını artırması” olarak belirtmişlerdir. Araştırma sonuçlarına dayanarak, sınıf öğretmenlerinin Türkçe öğretim yöntemleri konusunda hizmet içi eğitim ile desteklenmesi önerilmiştir.
This study has been carried out by the scanning model. The study is limited to the teachers who teach second, third, forth and fifth classes of 49 primary schools in 7 districts in the province of Konya. The survey developed for the study is administered to 244 participants. During the study, percent and frequency were utilized. According to the results obtained, it has been released that one-fourth of the teachers participating in the study found themselves not sufficiently qualified to teach Turkish; three- quarter of them saw the schools they graduated as not sufficiently qualified to teach Turkish; the most common and known methods about teaching Turkish were “question–answer”, “drama”, “narrative expression”. The participants stated that the most important specification of the methods in Turkish lesson was the increase in contributions to the lesson by the pupils. Based on the results of the study, it has been proposed that the teachers should be supported through “in-service training” about the methods of Turkish teaching.