Sait faik’in öykücülüğü ve “havuz başı” öyküsüne okur merkezli bir yaklaşım

Sait Faik Abasıyanık, Ömer Seyfettin, Memduh Şevket Esendal cumhuriyet döneminin en önemli üç öykücüsüdür. Bu öykücülerden Sait Faik dün, bugün ve yarın arasında köprü kurabilmeyi başarabilmiş bir kilometre taşıdır. Ölümü üzerinden elli küsur yıl geçmiş olmasına rağmen hâlâ okunan bir yazar olmasını, şüphesiz halkın içinde yaşamasına borçludur. Ama bunun yanında, en az anlatımındaki yalınlığa ve dilindeki sadeliğe olduğu kadar gözlemciliğinin gücüne de dayalı olarak, halkın içinden insanları, onların özlemlerini, acılarını, sıradan yaşamlarını konu almasına da borçludur. Yapıtlarını üç döneme bölerek inceleyebileceğimiz yazarın birinci dönemi, geleneksel öykü anlayışının izlerini taşır. Değişen ve endüstrileşen toplumun bu dönüşümde yaşadığı sancılar, zaman zaman yazarın kendi iç dünyasına da sirayet eder. Diğer dönem yapıtları, bu buhranların ve bireye yönelik eleştirilerin kodlanarak öyküleştirildiği yapıtlardır. Bu açıdan bakıldığında, edebiyat öğretiminde yoğun olarak kullanılan Sait Faik öykülerine yaklaşım modelinin ne olacağı yapıtının dönemi ile bire bir ilintilidir. Örneğin 1936 yılında yazılan ―Semaver‖ öyküsünün anlamına yönelik yapılacak yaklaşım ile ―Havuz BaĢı‖ öyküsünün anlamına yönelik yaklaşım aynı olmamalıdır. Bu ayrımın iyi belirlenmesi hem okullarda doğru edebiyat öğretimi yapmamızın, hem de okumayı seven bireyler yetiştirmemizin ön koşuludur.

Sait Faik Abasıyanık ,

Alımlama Estetiği ,

Havuz Başı ,

Modernizm ,

Sait Faik Abasıyanık ,

Sait Faik Abasıyanık, Ömer Seyfettin, Memduh Şevket Esendal sont parmi les ecrivains les plus importants de l’ère de la République Turquie. Dans lesquels Sait Faik est un peu different et qui apporte sa pierre à l’édifice pour établir un pont entre le passé, l’aujourd’hui et l’avenir. Sans doute, bien que cinq décennies se soient écoulées après son décès, il ne doit pas seulement son succès à ce qu’il a vecu parmi le peuple mais aussi de la simplicité de son énonciation, de la prècision de sa langue mais aussi, en liant à ses forces d’observation, de traiter de ses vies simple, ses nostalgies, les souffrances des gens qui vivent au coeur du peuple. La particularite determinante de Sait faik est d’ être le représentant du recits moderniste parmi les ecrivains. La premiére partie de l’ecrivain dont nous pouvons partager ses oeuvres en trois parties ,reflète les traces du rapprochement du récit traditionnelle. De temps en temps, les douleurs qui peuvent se ressentir dans le processus du devenir d’un peuple industrialisé se melent de l’interieure de l’ecrivain lui-meme. Les oeuvres composant les autres parties, sont des oeuvres qui ont été construites en codant les critiques sur les individus et ses crises. Sur ce point de vue, il y a une relation forte entre le modèle du rapprochement aux oeuvres qui sont utilisé frequemment dans les cours de la langue turque de Sait Faik et la période de l’ oeuvre. Par exemple, l’analyse du sens du conte intitulé ―Semaver‖ qui a étè ecrit en 1936 et le celui du sens du conte intitulé ―havuzbaşı‖ montre qu’ils sont différents. Une indication précise de cette distinction n’est pas seulement la premiere condition d’un enseignement correcte de la littérature chez les écoles mais aussi une voie unique pour éduquer les individus qui aiment lire.

Récéption Esthétique ,

Havuz Başı ,

Modernisme ,