Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalısmada literatürde ortaya çıkan yaklasım ve modeller çerçevesinde, ögretmen özerkligi kavramının kapsamı, boyutları ve bu kavramın ifade ettigi olgunun egitim ve ögretimdeki islevleri incelenmektedir. Bu konuda dünya genelinde önemli bir literatür olusmussa da, Türkiye’de ögretmen özerkligi olgusu çok az incelenmistir. Bu çalısma Türkiye’de bu alandaki arastırmalarının gelismesine katkı saglamak için, konuyu kuramsal düzeyde tartısmayı amaçlamaktadır. Genel bir sekilde tanımlanırsa, ögretmen özerkligi ögretmenlerin mesleki faaliyetlerini planlama, uygulama ve bunlarla ilgili kararları almada sahip oldugu yetki ve özgürlük alanını ifade etmektedir. Özerklik sadece dogrudan egitim ve ögretimle ilgili hususları degil, genel olarak çalısma ortamı ve okul yönetimiyle ilgili konuları da kapsamaktadır. Dolayısıyla ögretmen özerkliginin, ögretmenlerin egitim sistemindeki rollerinin anlasılması, tanımlanması ve gelistirilmesinde kilit rolü oynayabilecek temel kavramlardan birisi oldugu söylenebilir.
This study examines, through the literature review, the concept of teacher autonomy and its different dimensions and functions. Even though the international literature on teacher autonomy is considerably developed, there are a few studies on this subject in Turkey. This conceptual analysis aims to contribute to developing the researches in this field in Turkey. The concept of the teacher autonomy refers essentially to the space of the freedom and power ensured to teachers in theirs professional activities. The teacher autonomy concerns not only the teaching activities, but also the organisation of the working environment and the school management. Therefore the teacher autonomy is one of the key-concepts for the comprehension and improvement of the teachers’ role in education.