Makale özeti ve diğer detaylar.
Kur’an-ı Kerim nazil olduğunda Araplar ümmi idiler. Kur’an’ın en büyük özelliği veciz ve muciz oluşudur. Olayları kısa ve veciz bir şekilde anlatırken, aynı konular diğer kitaplarda geniş yer verilmişti. Yeni Müslüman olmuş Araplar Kur’aının kısa değindiği konuları Ehl-ı kitaba sorma ihtiyacını duymuşlar. Dolayısıyla Kur’anın tefsiri yapılırken onlardan gelen menkulata da yer vermişler. Hatta bazı müfessirler o kadar kendilerini buna kaptırmışlar ki, bu sözleri hiçbir tenkit süzgecinden geçirmeden eserlerine almışlar. Biz de Kur’an’ın özüne aykırı düşen bu tür haberleri tesbit edip ortaya çıkarmaya çalıştık.
When the Holy Koran was gone down, arabs were illiterate. The biggest property of Koran is being pithy and miraculous. When it explains events shortly and pithy, other holy books explain same events extensively. When arabs became muslim, they needed to ask subjects to People of the Book which are discussed shortly in Koran. Some interpreters wrote these words without criticizing. We study to determine and reveal knowledges contrary to Koran’s core.