Makale özeti ve diğer detaylar.
Finans yazınında aracı kurumların sistemik risk ve bulaşıcılıkla ilişkisi zayıf olarak değerlendirilirken, bankacılık risklerinin sistemik riski artırması olasılığının güçlü olması bankaların özel finansal kurumlar olarak kabul edilmesine ve iflas maliyetlerinin sosyalleştirilmesine neden olmuştur.Aracı kurumların iflas riskinin asgariye indirilmesi ve finansal dayanıklılığının artırılması düzenleyici ve denetleyici otoritenin yasal görev sahasını teşkil etmektedir.Aracı kurumlara yönelik resmi disiplin çerçevesi asgari bir öz disiplin yapısını öngörmüştür. Ancak küresel kriz risk yönetim standartlarının yasal zorunlulukların ötesine taşınması gerektiğini ortaya koymuştur. Buna karşılık ülkemiz aracı kurumlar sektörünün risk yönetim süreçlerinde iki önemli eksik bulunduğu düşünülmektedir. İlk olarak aracı kurumların temelde sermaye piyasası mevzuatında öngörülen risk yönetim tekniklerini uyguladığı, özellikle küçük ve orta ölçekli aracı kurumların sofistike risk yönetim tekniklerini kullanmadığı gözlenmektedir. Buna ilaveten düzenleyici sermaye ve risk yönetimi bağlamında aracı kurumların risklerinin ve sermaye yeterliliklerinin hala Basel I uzlaşısı paralelindeki sermaye yeterliliği düzenlemesi çerçevesinde belirleniyor olması da ikinci önemli eksiklik olarak dikkat çekmektedir.
However there are minumum self discipline regulations for securities firms, crisis has showed risk management standards must go beyond the minumum. There are two important deficiencies in turkish securities firms' regulations of financial strength. The first is securities firms are using minumum risk management standards defined by the regulations. As observation, we may also argue that small firms can't use sophisticated technics. Secondly, regulatory capital and financial risks defined by the regulations are essentially based on basel i standards. In this study, we argue that these deficiencies would be the reasons of inherent weaknesses in the industry's risk management framework.