Makale özeti ve diğer detaylar.
Abdülahad Nûri Efendi, XVI. yüzyılın sonunda Sivas’da, bir şeyh ve âlim ailesi içinde doğmuştur. Küçük yaşta İstanbul’a gelerek burada zâhirî ilimleri tahsil etmiş, ardından Halvetiyye mektebi usûlünce aynı zamanda dayısı da olan mürşidi Abdülmecîd-i Sivâsî rehberliğinde tasavvufî eğitimini tamamlamıştır. İlk irşad deneyimini Midilli adasında geçirdikten sonra dönemin şeyhülislâmının daveti üzerine İstanbul’a dönerek hayatının sonuna kadar görev yaptığı Mehmed Ağa tekkesine postnişin olmuştur. Bu arada İstanbul’un en büyük camilerinde Cuma vâizliği görevini de icra etmiştir. Nûri Efendi, Halvetiyye tasavvuf mektebi içerisinde "Sivâsiyye" diye anılan bir şubenin müessisi olması yanında, çok sayıda eserler kaleme almış seviyeli bir âlim ve aynı zamanda kuvvetli bir şâirdir. Tasavvufî anlayışına Muhyiddin İbnü’l-Arabî ve Yunus Emre’nin önemli etkisi olmuştur.
Abdulahad Nuri Effendi was born to a family of sheiks and scholars in Sivas in the late 17th century. As a child, he went to Istanbul, and was educated in external (zahiri) sciences, and then, completed his tasawwuf training under the guidance of his murshid Abdulmejid-i Sivasi, who was at the same time his maternal uncle, in the line of the Halwetiyye order. After his first irshad experience in Mythilene, he returned to Istanbul upon invitation by the sheikalislam, and became a postnishin in Mehmed Agha Tekke until his death. He also gave Friday preaches in big mosques in Istanbul. Nuri Effendi established a branch called “Sivassiye” within the Halwetiyye tasawwuf school, and he was prominent scholar and versatile poet with numerous works. Muhyiddin Ibn al-Arabi and Yunus Emre were very influential on his tasawwuf view.