Makale özeti ve diğer detaylar.
Tefsirle ilgilenen her düzeyde okurun dikkatini çeken hususlardan birisi de tefsirler arasındaki yorum farklılıklarıdır. Bu çerçevede yorum farklılığına yol açan sebepleri, müfessirden kaynaklanan sebepler ve Kur’an metninden kaynaklanan sebepler şeklinde iki ana başlık altında ele alıp inceledik. Müfessirden kaynaklanan sebeplerin bir kısmını, müfessirin “Kur’an metni tasavvurundan kaynaklanan sebepler” başlığı altında ele aldık. Sebepleri temsil gücü olan misallerden hareketle tespit ettik. Müfessirlerin ayetin anlamına dair bütün ihtimalleri dikkatlere sunmak adına yer verdikleri görüş ve vecihler, okurda metnin ucu açık bir yorum öznesi olduğu izlenimi uyandırsa da çoğu zaman, müfessirin râcih görüşü tercih ettiği bir vâkıadır. Çalışmamız esnasında dikkatimizi çeken hususlardan birisi, tespit etmiş olduğumuz tefsirde yorum farklılığına yol açan sebeplerin –tahmin edilenin aksine- hemen hemen pek çoğuna dair verilebilecek örneklerin son derece sınırlı olduğudur. Bu da Kur’an metninin yoruma açıklığı noktasında önemli bir fikir vermektedir.
One of the matters which attracts any level tafseer reader’s attention is the differences in the interpretation of the Qur’an. We examined the causes of these differences under two main titles: differences due to the interpreters and differences due to the text of the Qur’an itself. Those stemming from the interpreters have been examined under the title of “the interpreter’s vision of the Quranic text”. We discovered the causes of these differences from representative examples. Even though it may seem as commentators’ extensive opinions on meanings of verses which are offered in order to provide the audience an entire list of possibilities give the audience the impression of a subjective open-ended interpretation of the text, it is in fact, that the commentator prefers the predominant interpretation. An important conclusion which captured our attention during our studies is as follows: The causes of the different interpretation of the Quran-contrary to the popular prediction- has very limited examples. This conclusion, indeed, contributes a significant assessment stating that the Qur’anic text is open to interoperation. Yet another issue is -with an exception to some examples- pronouns’ hierarchy or intrusion from Judaistic sources, as a matter of fact, do not play enough of a dominant role to cover the message of the fundamental sources of Islam.