Semiotics and language learning: speech as a sociolinguistic phenomenon

Semiotics is a discipline rather than a science as it is hard to record observable behaviours to collect the data needed for further analysis in terms of signs used as signifiers in the context of actual communication system known as ‘speech’ as opposed to ‘language’, which is a virtual abstract system already stored in the mind of speakers. Speech is then how people use their language in a given situation to communicate across their ideas, beliefs, emotions, and the like in order to express them properly. Semiotics deals with speech rather than language as an abstract system since communication is the core of interaction actualised in a social setting. Semiotics as a study of communication in all settings without reservation draws on signs that turn into signifiers to refer to something existing in the real world or the virtual world. Communication breakdown occurs somewhere along the signification process when there is mismatch between the sign (words as linguistic symbols) as a signifier and the signified, the concept or the idea activated in the mind of the listener/reader by the signifier concerned. What matters in a social context, therefore, is not what you say but rather how you say, why you say it, and particularly what you mean by it. This article focuses on semiotic aspect of speech as a social interaction phenomenon for communication in the context of EFL pedagogy.

Language ,

Speech ,

Virtual and actual systems ,

Sociolinguistics ,

Sign ,

Semiology/semiotics ,

Semiosis ,

İnteraction ,

Communication ,

EFL pedagogy ,

Dil ,

İfade ,

Sanal ve gerçek iletişim sistemleri ,

Sosyodilbilim ,

Gösterge ,

İletişim süreci ,

Kişilerin hafızasında yerleşik sanal sistem olan ‘dile’ karşın, gerçek iletişim sistemi olarak bilinen ‘ifade’nin göstergeler açısından analizi için veri toplama amacıyla gözlemlenebilir davranışların kayıt edilmesi güç olduğundan, Göstergebilim, aslında, bilimden ziyade bir çalışma alanıdır. Bu durumda ifade kişilerin kendilerini tam olarak anlatabilmeleri için belli bir ortamda düşüncelerini, inançlarını, duygularını, vs., iletmek için dili kullanma biçimidir. Göstergebilim sanal sistem olan dilden (langue) ziyade o dilin bir ortamda gerçek olarak iletişim amaçlı kullanılması olan ifade (speech) ile ilgilenir. Bütün ortamlarda her türlü iletişimi çalışma alanı seçen Göstergebilim, sanal alemde veya gerçek dünyada varolan şeylere göndermede kullanılan göstergeler üzerine şekillenir. İletişimin durması veya sona ermesi, iletişim sürecinde göstergelerin göndermede bulundaları şeylerle, onların kişilerin zihinlerinde çağrıştırdıkları kavram veya fikirler arasında bir uyuşma söz konusu olmadığı durumlarda ortaya çıkar. Bu yüzden, sosyal bir ortamda ne söylediğiniz değil, onu nasıl veya niçin söylediğiniz ve özellikle onunla neyi kasdettiğiniz önemlidir. Bu makale, çoğunlukla EFL (İngilizce’nin Yabancı Dil olarak öğrenilmesi) eğitiminde iletişim için sosyal etkileşim olgusu olarak ifadenin Göstergebilimsel yönü üzerine yoğunlaşır.

Etkileşim ,

İletişim ,

EFL (İngilizce’nin Yabancı Dil olarak) eğitimi ,