Makale özeti ve diğer detaylar.
Türkiye’de, 1990’lı yıllardan itibaren Orta Anadolu şehirlerinde, özelikle de Konya’da, Anadolu Kaplanları olarak nitelendirilen yeni bir dini burjuvazinin yükselişi İslam ve Kapitalizm sorunsalının tekrar ele alınmasını ve tartışılmasını sağladı. Diğer şehirlerle karşılaştırıldığında, bu dönüşüm, yani yeni bir dini burjuvazinin ve dini sermayenin en belirgin hale geldiği yer Konya’dır. Bu şehir, Türkiye Cumhuriyetinin ilk yıllarından 1970’lere değin, seküler sisteme karşı dini muhafazakarlığın ve muhalefetin temel merkezi olmuştur; ancak daha sonra, siyasal İslam da yine aynı yerde gelişmeye başlamıştır. Bu ideolojik ve dini gelişmelere paralel olarak yeni bir dini burjuvazinin yükselişi ve holding, market tarzı ekonomik organizasyonlarındaki gelişim bir çelişki olarak algılanabilir. Bu çalışmanın temel amaçlarını şu şekilde sıralayabiliriz: bu çalışma, ilk olarak, Türkiye ve Konya’da yükselen bu yeni burjuvazi ve onun ekonomik organizasyonlarının, özellikle de holdinglerin gelişimine katkıda bulunan sosyal, ekonomik ve kültürel faktörlerin değerlendirilmesini yapmayı; ikinci olarak, bu ekonomik organizasyonların şehrin sosyo-kültürel yapısı üzerindeki dönüştürücü etkilerini açıklamaya çalışılmaktadır.
Since the 1990’s there have been the rise of the so-called new religious bourgeoisie, as Anatolian Tigers in the cities of Central Anatolia, especially in Konya, leading to the reevaluation and the discussion of the problem of Islam and Capitalism in Turkey. In comparison with other cities, this transformation, namely the rise of a new religious bourgeoisie and religious capital, has become more obvious in Konya. This city, from the early years of the Turkish Republic till the 1970’s, had been the central place for both religious conservatism and religious opposition to the secular system; yet sooner, political Islam had also started to develop in the same place. In line with these ideological and religious developments, there have been the rise of a new religious bourgeoisie and development of their economic organizations, especially holdings and markets, which could be conceived as a contradiction to the previously specified status. The main aims of this study can be defined as: firstly, it tries to evaluate the social, economic and the cultural factors, contributing to the development of this new bourgeoisie and their economic organizations, especially holdings, in both Turkey and Konya; secondly, it tries to explicate the transformative effects of these economic organizations on the socio-cultural structures of the city.