Makale özeti ve diğer detaylar.
İndirildiği günden buyana Kur'ân, Araplar ve ilim erbabı tarafından fesahati ve belagati açısından benzeri olmayan bir eser olarak kabul edilmiştir. Bu suretle Kur'anı Kerim, Arapça dilbilgisinin ve diğer İslami ilimlerin temel kaynağı olmuştur. Nahiv çalışmalarının yapıldığı ilk günden günümüze kadar dil âlimleri kuralların tespitinde ve teyidinde Kur'an'ı temel kaynakların başında kabul etmişlerdir. Bununla birlikte Kur'an'da nahiv kurallarına uymayan hususların varlığı üzerine tartışmalar da varlığını koruyagelmiştir. Bu çalışmada Kahire Üniversitesi Daru'l-Ulum Fakültesi Öğretim Üyesi ve Arap Dilcisi Şaban Salah İbrahim'in Kur'an-Nahiv ilişkisi ve Kur'an'da gramer hataları tartışmaları hakkındaki görüşlerine de yer verildi.
Ever since it was revealed, Quran has been regarded as a unique book by Arabs and scholars in terms of its fasahat/elequence and balaghat/fluency. Therefore Quran has become the main source of Arabic grammar and other Islamic sciences. Linguists have accepted Qur'an as the major source in determination and affirmation of the rules since the early times of Nahiv studies. However there have been debates about some points in Quran incompatible with grammatical rules so far. In this article we examined Şaban Salah İbrahim's view of the relationship between Qur'an and Nahiv and Grammatical Faults in Qur'an.