Kelâbâzî ve tasavvufî görüşleri

Kelâbâzî tasavvufun klasik döneminin en önemli isimlerinden biri ve sistemin kurucularındandır. Kelâbâzî, basit bir zühd hareketi olmaktan çıkıp, sistemleşme yoluna giren tasavvufun bu merhaledeki önemli şahsiyetlerindendir. O, Tasavvufun kavramlarının da ilk oluştururcularındandır. Kelâbâzî, İslam düşüncesinin farklı kanallar biçiminde gelişmeye başladığı ayrışım döneminde; ilmî hareketliliğin fazla olduğu Buhara bölgesinde yaşamış önemli bir mütefekkir, kelamcı, muhaddis ve mutasavvıftır. Kelâbâzî’nin iki eseri günümüze kadar gelebilmiştir. Bunlar; ta’arruf ve Bahru’l-fevâid’dir. Kelâbâzî Ta’arruf adlı eserinde sûfilerin akaidle ilgili görüşlerini, tasavvufun esaslarını ve terminolojisini açıklamıştır. Eserlerinde terimleri olabildiğince dini esaslar ışığı altında incelemiş, bunun dışındaki anlamlara pek yer vermemiştir. Bahru’l-fevâid adlı eserinde ise 203 hadîsin tasavvufî ahlakî şerhini yapmıştır. IV/X. asırdan itibaren başlayan tasavvuf döneminde Kelâbâzî’yle birlikte tasavvufun eğitim, bilgi ve marifet yönüyle ilgili ilk tasavvuf kavramlarının kullanımı yaygınlaşmaya başlamış, haller ve makamlardan bahsedilmiştir.

Kelâbâzî ,

Tasavvuf ,

Klasik Dönem ,

Ta’arruf ,

Bahru’l-fevâid ,

Kalâbâzî ,

Tasawwuf ,

Kalabazî is one of the prominent names of the classical era of Tasawwuf, and is also among the founders of the system of Tasawwuf. Kalâbâzî is a thinker, Islamic philosopher; scholar of hadeeth, and a Sufi lived in Bukhara region, which hosted a vast of scientific activities in IV. century after hijrah, which is a period of decomposition in which the Islamic thought started to develop through various channels. Kalabazî is one of the important persons of this age of tasawwuf, which ceased to further be a movement of ascetism, taking the path of systemization. He is also among the first founders of the concepts of Tasawwuf. Two works of Kalabazî could survive up to date: These are Ta’arruf and Bahru’l-fevâid. Kalabazî explained the opinions of Sufis about Islamic creed (‘aqaid) and the terminology of Tasawwuf. He studied the terminology under the light of religious principles to the most possible extent, and did not mention any other meanings. In his other work, Bahru’l-fevâid, he commentated on 203 hadeeth in terms of Sufi ethics. In the period of tasawwuf that started from IV/X. centuries, the initial concepts of tasawwuf were started to be used together with Kalâbâzî in terms of training, knowledge and ma’rifa, and stations (hal and makam)

Classical era ,

Ta’arruf ,

Bahru’l-fevâid ,