Kader’le alakalı yeni yorumlara eleştirel bir bakış

Bu çalışma son zamanlarda kaderle alakalı gündeme getirilen bazı yorumların eleştirel bir açıdan değerlendirilmesini konu edinmektedir.
Kader konusunu dar kalıplar içerisine sıkıştırmadan geniş bir perspektiften ele aldığımızda iman esaslarının, bu esasla çevrelendiğini görürüz. Yüce Yaratıcı, gerek eşyayla gerekse beşerle alakalı yaratmayı murad ettiği her bir şeyi önceden ilmî planda takdir etmiştir. Bunun aksini düşünmek O’nun zuhûrata göre, gelişi güzel hareket ettiğini iddia etmek anlamına gelir ki, bu gerçekten izahı zor bir durumdur.
Kader inancı, insandaki sorumluluğu ortadan kaldırmaz. Zira her işinde hikmet ve adalet bulunan yüce Yaratıcı, kusurlarına bahaneler aramaması için insana bir irade vermiştir. İşte ‘seçmek, istemek, niyet ve azmetmek’ anlamlarına gelen cüz’î irade veya cüz’î ihtiyarî, kusurunu kadere yüklemek isteyen insanın karşısına çıkarak ‘sen mesulsün’ der.
Özetle ifade etmek gerekirse, İslam’da ‘kader inancı’ vardır ama, ‘kadercilik’ yoktur. Bu itibarla, insan, işlediği günahları, mahiyetini dahi bilemediği kadere yükleyemez, onu bir mazeret sebebi olarak ileri süreme

Kader ,

Kadercilik ,

İrade ,

Takdir Etmek ,

Sorumluluk ,

Fate ,

Fatalism ,

This study includes a critical view of certain emergent comments on “fate”.
Taking the issue of fate into consideration with a wide perspective, it becomes obvious that the pillars of faith are determined by this issue. As the Great Creator wished to effect creation concerning both the things and the human beigns, He predetermined everything on an ommiscient scale. To claim the opposite means that He acts randomly without any specified pattern, which is in turn difficult to explain.
The belief in fate does not necessary annual the accountability of human beings. This is because the Great Creator, every work of whom contains wisdom and justice, has endowed mankind with volition in order to prevent human beings from resorting to excuses for their misdeeds. Thus, partial volition or partial option, meaning ‘to select, to want, to intend and to resolve on’, would make it clear that human beings are accountable for their deed when they attempt to make the fate as an excuse of their misdeeds.
In sum, Islam approves the ‘belief in fate’, but not ‘fatalism’. Therefore, human beings cannot provide fate, the essential character of which is even unkown to them, as an excuse to their misdeeds.

Volition ,

Will ,

Accountability ,