Makale özeti ve diğer detaylar.
İslâm hukukunun iki temel kaynağı Kur’ân ve Sünnettir. Hz. Peygamber hayatta iken Kur’ân’ın nuzülü tamamlanmış, hukuki âyetlerin yorum ve izahları bizzat kendisi tarafından yapılmıştır. Onun vefatı ile vahiy kapısı kapanmış, Müslümanlar eldeki mahdut nasslarla hukuki problemleri çözme durumunda kalmışlardır. Sahabe ve tabiin döneminde zaman zaman yeni fetva ve ictihatlar yazılmışsa da sosyal şartlar fazla değişmediği için bunların sayıları çok fazla değildir. Mezhep imamları döneminde ise İslâm ülkesi genişlemiş, yeni topraklar fethedilmiş, farklı din, dil ve kültürden olan topluluklar İslâm toplumuna dâhil olmuşlardır. Bunun tabii neticesi olarak da yeni ictihat ve fetvalara ihtiyaç duyulmuştur. Farklı mezhep ve metodolojilere göre yapılan bu ictihat ve fetvalar o kadar çoğaldı ki, bunların ezberlenmesi ve kitaplarda toplanması imkânı bile kalmamıştı. İşte hicrî IV. asırdan itibaren fukahâ, dağınık vaziyette olan bu fetvaları belli esaslar ve prensipler altında toplayıp, sistematize etme yoluna gitmişlerdir. Böylece bunların anlaşılması ve kullanılması daha kolay bir hale gelmiştir. Bunun neticesi olarak da İslâm Hukukunda Küllî kāideler adı altında yeni bir ilim dalı ortaya çıkmıştır.
Two main sources of islamic law are Qur’an and Sunna. While Prophet Mohammed was alive descent of Qur’an had beeen completed, comments of judicial verses and its explanations personally had implemented. With him death, possibility of apocalypse had finished, muslims had exigenced solving of judicial problems with limited nasses Though new fatwa and convictions had been written in peirod of the companions of the Prophet Muhammad and Tabiin at times, their numbers are not too much because of not too change in social conditions. As for in period of sect imams, country of islam had expanded, new grounds had been conquered, groups which consist of different religion, language and culture had joined society of islam. This convictions and Fatwas according to different sect and methodologies such that had increased, to be gather and memorize of these in books was imposible as well. Scribes, had choosed to gather and systematize this scattered fatwas under certain mains and principles since century of IV (as hegira). Thus, to be used and understood of these had been easy. As a consequence of this had appeared a new discipline under name of general bases in Islamic law.