Makale özeti ve diğer detaylar.
Ruh kavramı ile ilgili tartışmalar tüm düşünce tarihi boyunca birçok açıdan gerçekleşmiştir. İslam düşünürleri onun tanımları ve fonksiyonları ile ilgili birçok teori üretmişlerdir. Bu konuda görüş bildirenler, onu bazen ruh bazen de nefs kelimeleri ile ifade etmişlerdir. Tarih boyunca ruh hakkında yapılan tartışmaların odak noktasını ise onun bir gayb problemi olup-olmadığı konusu oluşturmuştur. Onun bedenden bağımsız, manevî ve basit bir varlık olduğu savunanların yanında, bedensiz var olamayacağını kabul edenler de bulunmuştur. Bu bağlamda, bedenin bütün duyularının, his ve işlevlerinin ruh sayesinde gerçekleştirdiği benimsenmiştir. Dolayısıyla tartışmaların çoğu ruhun gaybla ve buna bağlı olarak da cisimle ilişkisi konusu etrafında gerçekleşmiştir. Bu araştırma İslam bilginlerinin ruh teorilerinden hareketle onun gaybla ilişkisi tespit edilmeye çalışılacaktır.
The concept of Spirit (ruh) is researched during the whole history of philosophy. Muslim theologians have made clear its uses and implications in their works. It is explained both spirit and soul. The question of definition or destination of soul was always central. Some scholar surely accepted its existence without body and defines the ruh as a spiritual substance, imperishable, single and simple. According to those scholars, human body can have feeling, animation or perception by the means of spirit. Much of the discussion about spirit or soul in Islamic thought and works of theology has centered on the relationship between the ruh and holy (al-jism). So another problem has occurred if spirit or soul is a problem of the invisible world. This paper examines the Muslim scholars’ opinion about the subject. For ease of reference, the ideas discussed in that paper have been grouped under some headings.