Ibn teymiyye’nin şiî karşıtlığında bazı parametreler

Hicri Yedinci ve sekiz asırlarda Bağdat ve çevresinde Şiilerle Sünnîler arasında ilişkilerin sürmesini sağlayan araçlardan birisi de karşılıklı yazılan reddiyelerdir. Bu dönemde, Moğollardan destek gören Şii âlimler, Şiiliğin entelektüel çatısını oluşturacak eserler üretmişlerdir. Sünnîler, Şiilerin bu tarz eserlerine cevap vermeye mecbur kalmıştır. İbn Teymiyye'nin Minhacü's- Sünne'si, Şia'ya reddiye kapsamında yazılan en ağır eleştirilerden birisi olarak kabul edilmiştir. İbn Teymiyye'nin esas amacı, Allâme Hillî'nin İslam toplumu ve siyasetindeki etkisini kırmaktır. Bu makale İbn Teymiyye'nin Minhâcü's- Sünne'de Allâme Hillî'nin şahsında Şia'ya yönelttiği eleştirileri incelmektedir

İbn Teymiyye ,

Allâme Hilli ,

Şia ,

Rafiziler ,

İlhanlılar ,

Reddiye ,

The existence of polemical writings produced by Shi'i and Sunnî scholars in and around Baghdad during the seventh and eighth centuries contributes to the interrelation between these groups. As Shi'i scholars, during the period, obtained greater access to patronage through the support of Mongol benefactors. In this period, Shi'i scholars produced some works that would prove foundational for later intellectual developments. Sunnî scholars were compelled to respond directly to these works. Ibn Taymiyah's Minhâj al-Sunnah is one of the works produced by Sunni scholors and it was accepted as scathing counter-refutation work. The main purpose of Ibn Taymiyyah is break al-Hillî's influence on the Islamic society and in politics. This article gets criticisms were directed by Ibn Taymiyyah to Shia at the personality of al-Allâmah al-Hillî.

Ibn Taymiyah, ,

Al-Allâmah al-Hillî, ,

Shia, ,

Râfidites, ,

Ilkhanids, ,

Refutations ,