Görülebilenin hayaleti, söylenebilenin mırıltısı; mıchel foucault’nun bakışında boşluk ve bulunmayış

Bu makalede görülebilir ve söylenebilirin, görüş ve dilin sorunlu doğaları ve açmazları vurgulanmakta, bu açıdan Michel Foucault’nun düşünceleri dikkate alınmaktadır. Foucault, temsil ve anlam metafiziğinin ateşli bir muhalifi olduğu kadar, bulunuş düşüncesine karşı da eleştirel bir tutuma sahiptir. Bu nedenle, görüş ve dilin nasıl düzenlendiği; görülebilenin nasıl görülebilir hale geldiği, söylenebilirin nasıl söylenebilir hale geldiği onun başlıca ilgileri arasındadır. O, ışık ve dilin, görüş ve eklemlenmenin tarihsel ve kırılgan varlıkları, değişimleri, dönüşümleri ve metamorfozları kadar, belirli bir dönemde ikisinin birbiriyle nasıl ilişkilendirildiği üzerinde durur. Görülebilir ve söylenebiliri onların oluşum aşamalarında yakalamaya çalışan Foucault, onların arkasındaki boşluğu saptar. Bu sözün sessizliğini, görüşün körlüğünü açığa çıkarmak demektir ve aynı zamanda, görülmeyenin görülmesi, söylenmeyenin söylenmesinin bitimsiz çabasını kapsar. Bu bitimsizlik görme çabasını “görme sanatı”na açabilir.

Michel Foucault ,

Görüş ,

Dil ,

Boşluk ,

Postmodern Görüşsellik ,

Michel Foucault ,

Vision ,

This article emphasizes the problematic nature of vision and language and it takes Michel Foucault’s thoughts into consideration. Foucault is an ardent opponent of the metaphysics of meaning and representation as well as he has a critical stance against the thought of presence. Therefore, how vision and language are ordered, how the visible became visible, how the sayable became sayable are among his main concerns. He stresses on the historical and fragile being of light and language, vision and articulation and on their alterations, transformations and metamorphosis, as well as on how these two are connected to each other in a certain period. By trying to capture the visible and sayable in the phase of their formation, he determines emptiness on their roots. This means determining the muteness of word and the blindness of vision, this, at the same time, includes the infinite effort of seeing the unseen and of saying the unsaid. This infiniteness may open the effort of seeing to the “art of seeing”.

Language ,

Emptiness ,

Postmodern Visuality ,