Es’ad efendi (1847/1931) ve dîvân’ında sembolik dil

Osmanlının son dönemi ve Cumhuriyetin ilk yıllarında yaşamış olan Muhammed Es’ad-ı Erbilî (1847/1931), Meclis-i Meşâyih reisliği yapmış, Cerîde-i Sûfiyye adlı derginin çıkarılmasına öncülük etmiş, Kelâmî Dergâhı’nda uzun yıllar şeyhlik görevi yapmış, Nakşî ve Kâdîrî tarîkatından icâzet almıştır. Dîvân’ı ise türünün engüzel örneklerinden biri olup, şerhedilmesi gereken manzûmelerle doludur. Muhammed Es’ad-ı Erbilî’nin Dîvân’ındaki sembolik ifadelerin ele alındığı bu çalışmamızda sözkonusu eser tanıtıldıktan sonra eserde geçen metaforlar açıklanmış ve bu metaforların tasavvuf terminolojisinde ne tür anlamlar ifade ettiği belirtilmiştir.

Es’ad-ı Erbilî ,

Dîvan ,

Metafor ,

Sembolizm ,

Şiir ,

Esad Erbili ,

Divan ,

Es’ad Efendi is a prominent Sufi who lived between 1847-1931, acted as the chairman of Majlis al Mashayih (Assembly of Sheikhs), lead the publishing of the journal named Jarida al-Sufiyya, acted as the master (sheikh) of Kelami Dergah (Sufi Lodge), and who has spiritual authority both from Naqshi and Qadiri Sufi paths. Divan is one of the greatest divans written in the last centuries. The Divan of Esad Efendi is full of symbols and poems which should be commentated on due to the clues it give from the realm of imagination. This paper first introduces the Divan of Esad Efendi, explains and comments on the metaphors mentioned in the Divan, and finally states the meanings of such metaphors in the terminology of Sufism.

Metaphor ,

Symbolism ,

Poem ,