Makale özeti ve diğer detaylar.
Eski İran’da, çoğu Pehlevî dilinde kaleme alınmış ahlak ve öğüt içerikli eserlerden meydana gelen öğüt konulu eserler, Pehlevî edebiyatının önemli bir bölümünü oluşturur. Bu tür eserlerden biri de Enderz-i Oşnâr-i Dânâ: Bilge Oşnâr’ın öğüdü’dür. Oşnâr, Eski İran’da, Keyânîler döneminde yetişmiş ünlü kişiliklerden biridir. Oşnâr, akıllılığıyla ün kazanmış “bilge” ve “çok zeki” nitelemesiyle de anılan bir kişiliktir. Oşnâr’ın, öğrencisinin sorularına vermiş olduğu cevaplardan oluşan Enderz-i Oşnâr-i Dânâ’nın Pehlevice orijinali 56. bölümden oluşmakta ve yaklaşık 1.400 kelimeye yer vermektedir. İslâm öncesi çağlar Pehlevî Dili’nde kaleme alınmış İran edebiyatının ahlak temalı ve öğüt içerikli önemli metinlerinden olan Enderz-i Oşnâr-i Dânâ’nın Kopenhagen, Paris ve Munich müzelerinde bulunan birkaç yazma nüshası, Hindistan’da yaşayan Zerdüşt inanırı araştırmacılar tarafından karşılaştırmalı bir çalışmayla yayına hazırlanmış, eser birtakım açıklamalar ve İngilizce çevirisiyle birlikte 1930 yılında yayınlanmıştır. Eserin bazı bölümlerinde öğütler, sorulu-cevaplı ifadelerle aktarılır. Dinî özellikleri de vurgulayan eserin önemli bir kısmı ahlakî öğütlere yer vermektedir.
There is a fairly large amount of moralising literature containing ethical teaching and admonitions, advice and indications for a correct conduct of life, always accompained by dogmatic articles. Such writings were called “Andarz: teachings”, or “Pandnamak: book of counsels”. The Andarz-i Osnar ı Danag is extant unique. The frame strory of the composition states that a disciple asked Osnar ı Danag to give him instruction “from one to a thousand” and the sage proceeds with precepts based on various numbers. The second part of the treatise contains a miscellany of sayings and the general spirit is pragmatic and wordly: although the world is decried at transient. Poverty is to be avoided.