Makale özeti ve diğer detaylar.
Haberu’l-vâhidin hucciyeti meselesi ve buna bağlı olarak epistemolojik değeri, İslâmi ilimler geleneğinde oldukça erken dönemlerden itibaren üzerinde hassasiyetle durulan bir konu olup, sadece hadîs ilminin değil, diğer bütün İslâmî disiplinlerin de en temel meselelerinden birisidir. Buna bağlı olarak farklı disiplinlerde söz sahibi olan âlimler, hucciyetine karşı yöneltilen itirazları cevaplamak amacıyla haberu’l-vâhidi çeşitli deliller kullanmak suretiyle savunmuşlardır. Biz bu makâlemizde el-Buhârî’nin haberu’l-vâhid savunusunda kullandığı hadîsler ve bu hadîslerin meseleye delâlet yönleri üzerinde durmaya çalışacağız.
This study is aiming to analyze al-Bukhārī’s approach to some hadiths as proofs for defending the transmission of a single person/al-khabar al-vāhid as a juridical argument in religious issues especially connected with practical ones not with faith. al-Bukhārī the excellence of the people of hadeeth who is the compiler of the most famous work among the hadith collections have divided a chapter by the name of Kitābu akhbār al-āhād in his monumental work al-Jāmi’al-Sahîh and mentioned some Quranic verses and hadiths as proofs to prove transmission of a single person/al-khabar al-vāhid as the evidence in practical/amalī issues.